آزمون جامع چرخ زندگی برای ارزیابی کامل ابعاد زندگی

در ۳ ماه گذشته در کار/مسیر شغلی‌ام پیشرفت ملموس داشته‌ام (پروژه جدید، بهبود عملکرد یا یادگیری مهارت).

اهداف شغلی روشن دارم و طبق برنامه برای رسیدن به آن‌ها اقدام می‌کنم.

کار فعلی/مسیر انتخابی‌ام با ارزش‌ها و استعدادهایم هم‌راستاست.

به‌طور منظم بازخورد مؤثر می‌گیرم و برای بهبود کار از آن استفاده می‌کنم.

تعادل سالمی بین کار و سلامت/زندگی شخصی حفظ کرده‌ام.

برای ارتقای شغلی یا درآمدی خود اقدام‌های مشخصی انجام داده‌ام.

شبکه‌سازی حرفه‌ای (ارتباط با همکاران/متخصصان حوزه) را فعالانه پیگیری کرده‌ام.

برای یادگیری مهارت‌های موردنیاز شغل آینده زمان اختصاص داده‌ام.

بودجه ماهانه دارم و عموماً به آن پایبند بوده‌ام.

هزینه‌های غیرضروری را شناسایی و کنترل کرده‌ام.

برای پس‌انداز/سرمایه‌گذاری به‌صورت منظم اقدام کرده‌ام.

از وضعیت مالی‌ام (درآمد، هزینه‌ها، بدهی، دارایی) آگاه هستم و آن را پیگیری می‌کنم.

اگر بدهی دارم، برای کاهش مرحله‌به‌مرحله آن برنامه دارم.

منابع درآمدی جایگزین/جانبی ایجاد کرده یا در حال ایجاد هستم.

برای اهداف مالی میان‌مدت (مثلاً خرید/سرمایه‌گذاری) برنامه‌ی مشخص دارم.

فعالیت بدنی منظم داشته‌ام (ورزش، پیاده‌روی یا تمرین در خانه/باشگاه).

الگوی خوابم منظم و باکیفیت بوده و صبح‌ها با انرژی بیدار شده‌ام.

تغذیه‌ام آگاهانه بوده (کنترل قند/نمک، آب کافی، میوه و سبزیجات).

معاینات/چکاپ‌های ضروری یا پایش شاخص‌های سلامت را انجام داده‌ام.

زمان‌هایی برای استراحت و ریکاوری در نظر گرفته‌ام.

به وضعیت بدنی و فرم خود اهمیت داده‌ام (حرکات اصلاحی/کششی/قدرتی).

بهداشت فردی و ظاهر مرتب را رعایت کرده‌ام.

در مواجهه با استرس، روش‌های تن‌آرامی/تنفس را به‌کار گرفته‌ام.

هر هفته زمانی را به یادگیری هدفمند (کتاب/دوره/تمرین) اختصاص داده‌ام.

نقاط قوتم را می‌شناسم و برای رسیدن به اهداف از آن‌ها استفاده کرده‌ام.

ژورنال‌نویسی، مدیتیشن یا خودبازتابی را تمرین کرده‌ام.

عادت‌های کوچک و پایدار برای رشد خود ایجاد یا حفظ کرده‌ام.

وقتی چالشی پیش آمده، تفکر حل مسئله را به‌کار بسته‌ام.

محیط و اطرافیان رشددهنده را آگاهانه انتخاب کرده‌ام.

در یک حوزه مهم، مرز یادگیری مشخص (سرفصل/مسیر) تعیین کرده‌ام.

برای الهام گرفتن، از منابع الهام‌بخش (آموزش، افراد، محتوا) استفاده کرده‌ام.

حس ارتباط با معنا/امر متعالی را در زندگی‌ام تجربه کرده‌ام.

شکرگزاری/ذکر/نماز/دعای منظم داشته‌ام (متناسب با باور شخصی).

ارزش‌های اخلاقی را راهنمای تصمیم‌های روزمره‌ام قرار داده‌ام.

در موقعیت‌های دشوار، توکل/آرامش درونی را تقویت کرده‌ام.

برای تأمل/سکوت/خلوت معنادار زمانی اختصاص داده‌ام.

نسبت به خود و دیگران مهربانی و بخشش را تمرین کرده‌ام.

در مواجهه با خطاها، عذاب وجدان فلج‌کننده را به اصلاح و جبران تبدیل کرده‌ام.

امید و معنای شخصی را در مسیر زندگی‌ام زنده نگه داشته‌ام.

با خانواده و دوستان ارتباط منظم و باکیفیت داشته‌ام.

در رابطه با نزدیکان، مرزهای سالم را حفظ و نیازهایم را شفاف بیان کرده‌ام.

در تعارض‌ها، گفت‌وگو و حل مسئله را به‌کار بسته‌ام.

حمایت عاطفی دریافت کرده‌ام و در صورت نیاز درخواست کمک داده‌ام.

قدردانی و توجه را در روابط نزدیک ابراز کرده‌ام.

زمان‌هایی را برای تفریح/تجربه مشترک با عزیزان برنامه‌ریزی کرده‌ام.

الگوهای ناسالم رابطه‌ای (دوری/دلخوری مزمن/انتقادگری) را کاهش داده‌ام.

شبکه‌ای از افراد حامی و هم‌مسیر در کنار خود دارم یا در حال ساختن آن هستم.

هیجاناتم را می‌شناسم و نام‌گذاری می‌کنم (خشم، غم، ترس، شادی…).

در شرایط استرس‌زا، از مهارت‌های تنظیم هیجان (تنفس، توقف، بازفریم) استفاده کرده‌ام.

با خودم مهربانی و پذیرش را تمرین کرده‌ام و از خودانتقادی افراطی دوری کرده‌ام.

در روزمره احساسات خوشایند (قدردانی/امید/لذت) را عمداً پرورش داده‌ام.

وقتی حال خوبی نداشتم، به‌موقع از دیگران کمک گرفته‌ام.

برای احساساتم مسیرهای بیان امن دارم (گفت‌وگو، نوشتن، هنر…).

نشانه‌های فرسودگی/بی‌حوصلگی را تشخیص داده و به‌موقع رسیدگی کرده‌ام.

توانسته‌ام بین منطق و هیجان تعادل ایجاد کنم.

برنامه‌ی منظم برای استراحت و تجدید قوا داشته‌ام.

هر هفته زمانی را به سرگرمی‌ها و علایق شخصی اختصاص داده‌ام.

برای ایجاد تنوع و تجربه‌های تازه (یادگیری/طبیعت‌گردی/هنر) اقدام کرده‌ام.

بدون عذاب وجدان به خودم استراحت داده‌ام.

بخشی از زمانم را به تفریحات کم‌هزینه/در دسترس اختصاص داده‌ام.

مرز کار و اوقات فراغت را رعایت کرده‌ام (خاموش‌کردن اعلان‌ها، زمان بدون صفحه‌نمایش).

سفر کوتاه/گشت شهری یا برنامه‌های کوچک نشاط‌آور داشته‌ام.

پس از تفریح، انرژی و تمرکز بهتری در کارهایم داشته‌ام.

نیازها و مرزهایم را در رابطه واضح و محترمانه بیان کرده/می‌کنم.

گوش‌دادن همدلانه و گفت‌وگوی بدون دفاع را تمرین کرده‌ام.

با قدردانی، محبت و زمان مشترک صمیمیت عاطفی را تقویت کرده‌ام.

در اختلاف‌ها، به جای سرزنش، حل مسئله و همکاری را پی گرفته‌ام.

درباره مسائل مهم (مالی، خانواده، سبک زندگی) شفاف گفت‌وگو کرده‌ام.

برای رشد مشترک (یادگیری، هدف‌گذاری دو نفره) اقدام کرده‌ایم/می‌کنم.

به بهداشت رابطه توجه کرده‌ام (صداقت، وفاداری، مراقبت، مرزبندی با دیگران).

برای آینده‌ی رابطه، چشم‌انداز مشترک و هم‌سویی ارزشی داریم/دارم.

فضای خانه/کارم منظم، امن و کم‌مزاحمت بوده است.

فضای جداگانه برای تمرکز و نیز فضای استراحت در نظر گرفته‌ام.

نور، تهویه، صدا و چیدمان محیط برای سلامتی و تمرکز مناسب است.

از روتین‌های نظم‌دهنده (چک‌لیست، تقویم، پاکسازی مزاحمت‌ها) استفاده کرده‌ام.

میز/محیط کارم را بهینه و مینیمال نگه داشته‌ام.

وسایل ضروری را در دسترس و وسایل اضافی را سامان‌دهی/حذف کرده‌ام.

محیط‌های اطرافم به من انرژی، خلاقیت یا حس خوب می‌دهند.

برای نگهداری خانه/محیط کار، برنامه منظم (هفتگی/ماهانه) داشته‌ام.

در خریدها، آینده‌نگر و اولویت‌محور تصمیم می‌گیرم (نه احساسی و لحظه‌ای).