چگونه سیستم عصبی با سیستم غدد درون ریز کار می کند؟

رفتار انسان، با تمام پیچیدگی هایش، تا حدی محصول تعامل بین دو جزء اصلی فیزیکی است: سیستم عصبی و غدد درون ریز. سیستم عصبی با سیستم غدد درون ریز برای شناسایی و انتقال سیگنال ها از محرک های داخلی و خارجی برای حفظ هموستاز در بدن کار می کند.
این دو سیستم به تنظیم فرآیندهای الکتریکی و شیمیایی که اطلاعات را در سرتاسر مغز و بدن و بین آن انتقال می‌دهند، کمک می‌کنند. این عملکردها شامل متابولیسم، تولید مثل، احساسات و هموستاز است.

سیستم عصبی و غدد درون ریز با هم کار می کنند تا نقش های مهمی را در بدن انجام دهند. این سیستم های ارتباطی برای هماهنگ کردن عملکردهای مختلف فیزیولوژیکی و حفظ هموستاز با هم کار می کنند. این شامل انتقال سیگنال ها از طریق بدن، هماهنگ کردن پاسخ ها و کنترل چیزهایی مانند پاسخ استرس، سیستم تولید مثل و متابولیسم بدن است. این هیپوتالاموس است که به عنوان پل بین سیستم عصبی و غدد درون ریز عمل می کند.

چگونه سیستم عصبی و غدد درون ریز با هم کار می کنند؟

این دو سیستم مهم با هم کار می کنند تا تعدادی عملکرد مهم را انجام دهند، از جمله:

• ارتباط: سیستم عصبی از انتقال دهنده های عصبی و تکانه های الکتریکی برای ارسال سریع اطلاعات در فواصل کوتاه استفاده می کند. سیستم غدد درون ریز متکی به هورمون هایی است که در جریان خون ترشح می شود که کندتر اما ماندگارتر است.
• هماهنگی پاسخ: سیستم عصبی پاسخ هایی مانند رفلکس ها و انقباضات عضلانی را هماهنگ می کند. سیستم غدد درون ریز مسئول فرآیندهایی مانند متابولیسم و تولید مثل است.
• استرس: هنگامی که با استرس مواجه می شوید، سیستم عصبی به اقدامات سریع و کوتاه مدت منجر می شود. سیستم غدد درون ریز کورتیزول را آزاد می کند و  بدن را برای دوره های طولانی تری تحت تاثیر قرار می دهد.

سیستم عصبی

نورون ها؛ دسته هایی که اعصاب را تشکیل می دهند، بلوک های سازنده سیستم ارتباطی بدن هستند. آنها در شبکه هایی سازماندهی شده اند که  به سیگنال ها اجازه می دهند بین مغز و بدن حرکت کنند. این شبکه ها، متشکل از حدود 86 میلیارد نورون، سیستم عصبی را تشکیل می دهند.
سیستم عصبی به نوبه خود دارای دو بخش است: سیستم عصبی مرکزی که شامل مغز و نخاع می شود و سیستم عصبی محیطی.

سیستم عصبی مرکزی

سیستم عصبی مرکزی (CNS) از مغز و نخاع تشکیل شده است. آنها با هم، همانطور که از نامش پیداست، مرکز واقعی سیستم ارتباطی بدن را تشکیل می دهند.

مغز و نخاع برای زندگی و عملکرد انسان حیاتی هستند.

موانع محافظتی از جمله استخوان (جمجمه و ستون فقرات) و بافت غشایی معروف به مننژ آنها را احاطه کرده است. علاوه بر این، مغز و ستون فقرات در مایع مغزی نخاعی معلق هستند.
CNS هر احساس و فکری را که شما تجربه می کنید پردازش می کند. گیرنده ها در سراسر بدن اطلاعات حسی را جمع آوری کرده و به CNS منتقل می کنند. CNS همچنین پیام هایی را برای کنترل حرکت، اعمال و پاسخ به محیط به بقیه بدن ارسال می کند.

سیستم عصبی محیطی

سیستم محیطی (PNS) ) از اعصابی تشکیل شده است که فراتر از سیستم عصبی مرکزی هستند. شبکه های عصبی که PNS را تشکیل می دهند در واقع دسته هایی از آکسون های سلول های عصبی هستند. دسته‌های عصبی از نسبتاً کوچک تا اندازه کافی برای دیدن چشم انسان متغیر هستند.
PNS به دو سیستم مختلف تقسیم می شود: سیستم عصبی جسمی و سیستم عصبی خودمختار.

سیستم عصبی سوماتیک

سیستم عصبی جسمانی ارتباطات حسی را منتقل می کند و مسئول حرکت و عمل ارادی است. از نورون های حسی (آوران) و نورون های حرکتی (وابران) تشکیل شده است.

نورون های حسی اطلاعات را از اعصاب به مغز و نخاع منتقل می کنند. نورون های حرکتی اطلاعات را از سیستم عصبی مرکزی به فیبرهای عضلانی منتقل می کنند.

سیستم عصبی خودمختار

سیستم عصبی خودمختار عملکردهای غیرارادی مانند ضربان قلب، تنفس، هضم و فشار خون را کنترل می کند. این سیستم همچنین در واکنش های احساسی مانند عرق کردن و گریه دخالت دارد. سیستم عصبی خودمختار به دو دسته سیستم عصبی سمپاتیک و سیستم عصبی پاراسمپاتیک تقسیم می شود.
سیستم عصبی سمپاتیک واکنش بدن به شرایط اضطراری را کنترل می کند. هنگامی که سیستم تحریک می شود، ضربان قلب و تنفس شما افزایش می یابد، هضم کاهش می یابد یا متوقف می شود، مردمک های شما گشاد می شوند و شروع به عرق کردن می کنید.

این سیستم که به عنوان پاسخ جنگ یا گریز نیز شناخته می شود، بدن شما را برای مقابله با خطر یا اجتناب از آن آماده می کند.

سیستم عصبی پاراسمپاتیک سیستم سمپاتیک را متعادل می کند. پس از عبور از یک بحران یا خطر، با کاهش ضربان قلب و تنفس، از سرگیری هضم غذا، انقباض مردمک ها و توقف تعریق به آرامش بدن شما کمک می کند.

سیستم غدد درون ریز

سیستم غدد درون ریز از غدد تشکیل شده است که پیام رسان های شیمیایی به نام هورمون ها را ترشح می کنند که جریان خون آنها را به اندام ها و بافت ها می برد تا عملکردهایی مانند متابولیسم، هضم، فشار خون و رشد را تنظیم کند.
برخی از مهم ترین غدد سیستم غدد درون ریز عبارتند از غده صنوبری، هیپوتالاموس، غده هیپوفیز، تیروئید، تخمدان ها و بیضه ها. هر کدام به روش های تخصصی در زمینه های خاص کار می کنند.
اگرچه سیستم غدد درون ریز به طور مستقیم با سیستم عصبی مرتبط نیست، اما این دو به روش های مختلفی با هم تعامل دارند.
آنها توسط هیپوتالاموس، مجموعه کوچکی از هسته‌ها در پایه پیش‌مغز، که مقدار شگفت‌انگیز رفتار انسان، از جمله واکنش‌های احساسی و استرس را کنترل می‌کند، به هم مرتبط هستند. همچنین در درایوهای اساسی مانند:

• خواب
• گرسنگی
• تشنگی
• میل جنسی

نکته قابل توجه این است که هیپوتالاموس غده هیپوفیز را کنترل می کند که به نوبه خود ترشح هورمون ها را از سایر غدد در سیستم غدد درون ریز تنظیم می کند.

سیستم غدد درون ریز بخشی از سیستم عصبی نیست، اما به همان اندازه برای برقراری ارتباط در سراسر بدن ضروری است.

اگرچه سیستم عصبی و غدد درون ریز سیستم های جداگانه ای هستند، اما به روش های مهمی بر رفتار انسان تأثیر می گذارند. آنها به طور پشت سر هم کار می کنند تا به مردم کمک کنند تا به دنیای اطراف خود و به یکدیگر واکنش نشان دهند.

سوالات متداول

آیا سیستم غدد درون ریز بخشی از سیستم عصبی است؟

نه به طور مستقیم، اما به روش های مهمی با سیستم عصبی در تعامل است. هیپوتالاموس این دو را به هم متصل می کند و غده هیپوفیز را کنترل می کند که به نوبه خود ترشح هورمون ها را در بدن کنترل می کند.

سیستم غدد درون ریز چگونه با سیستم عصبی تعامل می کند؟

سیستم غدد درون ریز و عصبی از طریق هیپوتالاموس با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند که محرک های اساسی مانند گرسنگی و تشنگی را کنترل می کند. هیپوتالاموس همچنین غده هیپوفیز را تنظیم می کند که بر ترشح هورمون ها توسط سایر غدد بدن نظارت می کند.

سیستم عصبی و غدد درون ریز چگونه شبیه هم هستند؟

سیستم عصبی و غدد درون ریز هر دو با هیپوتالاموس تعامل دارند که ارتباط بین این دو را از طریق پیام رسان های شیمیایی کنترل می کند. آنها هر دو برای بدن انسان ضروری هستند و به طور مداوم برای حفظ عملکرد و پاسخ موثر به محرک ها کار می کنند.

سخنی از منوباز

سیستم غدد درون‌ریز به طور مستقیم بخشی از سیستم عصبی نیست، اما برای برقراری ارتباط و هماهنگی بین قسمت‌های مختلف بدن نقش حیاتی دارد. این سیستم از طریق هورمون‌ها پیام‌ها را ارسال می‌کند و به تنظیم عملکردهای مختلف بدن کمک می‌کند.