چگونه خودافشایی بر روابط تأثیر می گذارد؟

خودافشایی به ایجاد و تعمیق ارتباط با دیگران کمک می کند.

خودافشایی به اشتراک گذاری جزئیات شخصی در مورد زندگی شما، مانند احساسات، افکار و خاطرات اشاره دارد. اگر تمایل دارید فوراً چیزهای زیادی را به اشتراک بگذارید، احتمالاً سطح بالایی از خودافشایی دارید. اگر در مورد چنین چیزهایی محتاط تر باشید، سطح خودافشایی کمتری دارید.
به عنوان مثال، وقتی با فرد جدیدی ملاقات می کنید، آیا شما از آن دسته افرادی هستید که بلافاصله جزئیات شخصی و صمیمی زندگی خود را به اشتراک می گذارید؟ یا آیا شما فردی هستید که چنین اطلاعاتی را پیش خود نگه می دارید و فقط چیزهای سطحی و عمومی در مورد خود و تعدادی منتخب را به اشتراک می گذارید؟
با این حال، خودافشایی بیش از میزانی است که شما مایلید در مورد خود به دیگران بگویید. همچنین یک گزینه مهم برای صمیمیت است و برای طیف گسترده ای از روابط اجتماعی کاملاً حیاتی است. به هر حال، اگر مایل نباشید افکار و تجربیات خود را با شریک زندگی خود به اشتراک بگذارید، یک رابطه عاشقانه خیلی خوب پیش نمی رود؟

این مقاله ویژگی های خودافشایی و چرایی حیاتی بودن آن در روابط را مورد بحث قرار می دهد. همچنین مزایا و خطرات احتمالی افشای جزئیات مربوط به خودتان را بررسی می کند.

نحوه عملکرد خودافشاگری

خودافشایی معمولاً به طور کلی شروع می شود. همچنین به خاطرات دور و نزدیک می رود و شامل به اشتراک گذاری اطلاعات متقابل است. با پیشرفت این امر، سطح افشاگری به تدریج شخصی تر می شود، که سپس در تقویت رابطه نقش دارد.

خودافشاگری متقابل است.

ایجاد یک رابطه موفق مستلزم دادن و گرفتن متقابل بین شرکا است. خودافشایی ممکن است در مراحل اولیه یک رابطه جدید محدودتر باشد، اما بخشی از دلیل نزدیک‌تر شدن و مشارکت عمیق‌تر افراد این است که به تدریج برای اشتراک‌گذاری با شریک خود بازتر می‌شوند.

برای ایجاد یک رابطه عمیق و قابل اعتماد، سطحی از خودافشایی لازم است و هر چه رابطه صمیمی تر باشد، این افشاگری عمیق تر می شود.

خودافشاگری گاهی اوقات می تواند به خوبی پیش برود، می تواند منجر به روابط نزدیک تر و درک مشترک بهتر با افرادی شود که هر روز با آنها در تماس هستید. اما گاهی اوقات این افشاگری های شخصی کاملاً طبق برنامه پیش نمی رود. آیا تا به حال در طول مصاحبه شغلی کمی بیش از حد گفته اید؟ یا چیزی کمی بیش از حد شخصی در شبکه های اجتماعی پست کرده اید؟
خودافشایی نامناسب یا به موقع ممکن است گاهی منجر به خجالت شود و حتی به روابط آسیب برساند. خودافشایی موفقیت آمیز به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله نوع رابطه مشترک افراد، محیطی که در آن این اطلاعات منتقل می شود و سطح فعلی صمیمیت مشترک بین افراد درگیر.

خودافشاگری متقابل است.

بنابراین مردم چگونه تعیین می کنند که چه چیزی را در چه زمانی در مورد خود افشا کنند؟ بر اساس تئوری نفوذ اجتماعی، فرآیند آشنایی با شخص دیگر با اشتراک گذاری متقابل اطلاعات شخصی مشخص می شود.

این خودافشایی متوالی بر چگونگی توسعه یک رابطه تأثیر می گذارد، از جمله اینکه چقدر سریع رابطه شکل می گیرد و چقدر رابطه نزدیک می شود.

در مراحل ابتدایی یک رابطه، افراد در مورد اینکه چقدر با دیگران به اشتراک بگذارند محتاط تر هستند. چه در مراحل اولیه یک دوستی، شراکت کاری یا یک رابطه عاشقانه باشید، احتمالاً در به اشتراک گذاشتن احساسات، امیدها، افکار، رویاها، ترس ها و خاطرات خود محتاط تر خواهید بود.

همانطور که رابطه نزدیک تر می شود، شما شروع به اشتراک گذاری بیشتر و بیشتر با طرف مقابل می کنید و سطح خودافشایی شما نیز افزایش می یابد.

بیشتر بخوانید: چگونه بفهمیم که آیا در یک رابطه سالم هستید؟

چه چیزی باعث می شود افراد خودافشاگری کنند؟

وقتی کسی چیزی عمیقاً شخصی به شما می گوید، شما نیز احساس می کنید مجبور هستید جزئیات مشابهی از زندگی خود را به اشتراک بگذارید؟ این چیزی است که به عنوان هنجار رفتار متقابل شناخته می شود که اغلب ما را تحت فشار قرار می دهد تا با افرادی که قبلاً چیزی در مورد زندگی و احساسات خود برای ما فاش کرده اند، در میان بگذاریم.
اگر کسی به شما بگوید که پس از خواندن یک کتاب چه احساسی داشته است، ممکن است احساس کنید که نیاز دارید متقابلاً بیان کنید که کتاب چه احساسی در شما ایجاد کرده است. اگر کسی تجربه دردناکی از گذشته نزدیک خود را به اشتراک بگذارد، ممکن است شما نیز نیاز داشته باشید که مشکل مشابهی را که در زندگی خود با آن روبرو بوده اید، بیان کنید.

چرا در چنین مواقعی احساس نیاز به واکنش متقابل می کنیم؟ وقتی کسی چیزی صمیمی را به اشتراک می گذارد، نوعی عدم تعادل ایجاد می کند. شما ناگهان چیزهای زیادی در مورد این شخص دیگر می دانید، اما آنها ممکن است آنقدر درباره شما ندانند.

برای یکنواخت کردن این نابرابری درک شده، ممکن است چیزی را به اشتراک بگذارید که به یکنواخت کردن سطوح اطلاعات مشترک بین شما و فرد دیگر کمک کند.

عوامل موثر بر خودافشاگری

محققان دریافته‌اند که تعدادی از عوامل مختلف می‌توانند بر خودافشایی تأثیر بگذارند.

شخصیت

شخصیت کلی می تواند نقش مهمی ایفا کند. افرادی که به طور طبیعی برون گرا هستند و برای برقراری ارتباط با دیگران زمان آسان تری دارند، احتمال بیشتری دارد که در اوایل رابطه خود را آشکار کنند.
افرادی که به طور طبیعی درون گرا یا محجوب هستند، معمولاً برای شناختن افراد دیگر زمان بیشتری طول می کشد، که اغلب تحت تأثیر تمایل آنها به عدم افشای چیزهای مربوط به خود است.

درونگراها معمولاً فقط برای افرادی که به خوبی می شناسند خودافشاگری می کنند، اما عدم خودافشایی آنها اغلب می تواند شناخت آنها را برای دیگران دشوار کند.

بیشتر بخوانید: 10 ویژگی مهم که یک درون‌گرا در شریک زندگی‌اش به دنبال آن‌هاست.

حالت خلق و خو

خلق و خو عامل دیگری است که می تواند بر میزان اطلاعات شخصی افراد برای به اشتراک گذاشتن با دیگران تأثیر بگذارد. محققان دریافته‌اند که افرادی که خلق و خوی خوب دارند، بیشتر از افراد بد خلق، خودافشایی می‌کنند.
زیرا داشتن خلق و خوی خوب باعث می شود افراد خوشبین تر و اعتماد به نفس بیشتری داشته باشند در حالی که بد خلقی باعث می شود افراد احساس خویشتن داری و احتیاط بیشتری کنند.

تنهایی

افراد تنها نسبت به افرادی که تنها نیستند، تمایل کمتری به افشای خود دارند. متأسفانه، عدم خودافشایی می‌تواند شناخت افراد مبتلا به تنهایی را دشوارتر کند.
تبدیل به یک چرخه معیوب می شود که در آن تنهایی احتمال باز شدن افراد را به روی دیگران کاهش می‌دهد، احساس انزوا را بدتر می‌کند.

عوامل موقعیتی

محققان همچنین دریافته‌اند که گاهی اوقات عوامل موقعیتی می‌توانند در میزان افشای افراد به دیگران نقش داشته باشند. این امر به ویژه در شرایطی که افراد مضطرب هستند یا از چیزی می ترسند صادق است.

اضطراب می تواند میزان اشتراک آنها را با دیگران، اغلب برای جلب حمایت و کاهش این ترس ها افزایش دهد.

مقایسه اجتماعی

اینکه چگونه خودمان را با دیگران مقایسه می کنیم نیز می تواند بر میزان خودافشایی ما تأثیر بگذارد. بر اساس فرآیند مقایسه اجتماعی، افراد تمایل دارند خود را بر اساس نحوه سنجش خود با دیگران قضاوت کنند.
اگر به خوبی با اطرافیان خود مقایسه کنید، به احتمال زیاد مهارت ها، دانش، توانایی ها و استعدادهای خود را آشکار خواهید کرد. اگر احساس می کنید که دیگران در این زمینه ها از شما برتری دارند، احتمالاً کمتر احتمال دارد که این جنبه های خود را آشکار کنید.

مزایای خودافشایی

خودافشاگری چیزی فراتر از صحبت کردن در مورد خودتان است. این یک گفتگوی مداوم بین افراد است که ارتباطات را عمیق تر کرده و باعث ایجاد صمیمیت و شبکه های حمایتی می شود. توانایی به اشتراک گذاشتن چیزهایی در مورد خود و یادگیری بیشتر در مورد دیگران، روابط پایداری ایجاد می کند که برای سلامت روان و رفاه ضروری است.

برخی از مزایای کلیدی خودافشایی مؤثر عبارتند از:

• پیوندهای عاطفی قوی تر: به اشتراک گذاشتن جزئیات زندگی خود و گوش دادن به داستان های دیگران می تواند پیوندهای عاطفی ایجاد کند. چنین پیوندهایی به افراد کمک می کند تا احساس کنند دیده می شوند، درک می شوند و مورد حمایت قرار می گیرند.
• افزایش اعتماد: اشتراک متقابل اطلاعات به این معنی است که مردم اغلب جزئیات شخصی و صمیمی در مورد شما را یاد می گیرند. همانطور که رابطه پیشرفت می کند، می آموزید که افرادی که این چیزها را با آنها به اشتراک می گذارید ایمن هستند و می توانید در مورد آنچه به اشتراک می گذارید به آنها اعتماد کنید.
• ایجاد روابط: همانطور که با یکدیگر آشنا می شوید، اطلاعات بیشتری را در مورد خود افشا می کنید و پیوندی قوی تر ایجاد می کنید. در حالی که ممکن است در ابتدای رابطه محتاط تر باشید، اما هر چه مدت طولانی تری در ارتباط باشید و بیشتر به اشتراک بگذارید، احتمال بیشتری وجود دارد که جزئیات شخصی بیشتری درباره افکار، احساسات و خاطرات خود فاش کنید.
• احساس تعلق: صحبت با افراد زندگی شما به ایجاد حس تعلق کمک می کند. از آنجا که آنها همچنین مایلند چیزهای شخصی را با شما به اشتراک بگذارند، این حس را تقویت می کند که شما بخشی از یک رابطه فراتر از خودتان هستید.
• حمایت اجتماعی: خودافشایی کلید تشکیل شبکه های حمایتی است. داشتن حمایت اجتماعی در زندگی‌تان می‌تواند به عنوان محافظی در برابر استرس عمل کند و اعتبار عاطفی مورد نیاز شما را در حین درک تجربیاتتان فراهم کند.

خطرات خودافشاگری

در حالی که خودافشایی کلید موفقیت در روابط بین فردی و عاشقانه است، مواقعی وجود دارد که احتیاط لازم است. در صورتی که افراد قابل اعتماد نباشند یا اگر شما در حال اشتراک گذاری در زمینه اشتباه افشا شده باشد، اشتراک گذاری چیزها می تواند خطرناک باشد. برخی از مناطقی که باید احتیاط کرد عبارتند از:

رویدادهای اجتماعی

رویدادهای اجتماعی اغلب باعث می شود افراد رفتار متفاوتی نسبت به سایر محیط ها داشته باشند. قرار گرفتن در یک محیط اجتماعی ممکن است باعث شود که شما مجبور به اشتراک گذاری بیشتر از آنچه که معمولاً با همکاران یا مشتریان خود دارید، احساس کنید. این می تواند به ویژه زمانی صادق باشد که الکل ممکن است مهارهای شما را کاهش دهد و منجر به سطوح بیشتری از خودافشایی نسبت به آنچه در ابتدا در نظر داشتید، شود.
به اشتراک گذاشتن بیش از حد یا فراتر رفتن از مرزهای عادی شما گاهی اوقات می تواند باعث ایجاد ناراحتی یا مشکلات دیگری شود که بعداً دوباره در زمینه های حرفه ای ملاقات می کنید.

شبکه های اجتماعی

چیزی که به صورت آنلاین پست می‌کنید می‌تواند مدت‌ها پس از اشتراک‌گذاری آن باقی بماند و اگر بعداً سعی کنید آن را حذف کنید، ممکن است در دسترس باشد. محققان دریافته‌اند که مردم اغلب بیشتر از آنچه که می‌خواهند به اشتراک می‌گذارند و معمولاً تأثیرات بلندمدت بالقوه آنچه را که آنلاین می‌گویند و انجام می‌دهند در نظر نمی‌گیرند.
 

ارتباط شبکه های اجتماعی و سلامت روان

چگونه خودافشاگری بر درمان تأثیر می گذارد؟

درمان شامل میزان زیادی از خودافشایی است و مراجعین درمان اغلب نیاز دارند برخی از صمیمی ترین و ناراحت کننده ترین جزئیات مربوط به خود را با درمانگر خود در میان بگذارند. برای کسانی که از خودافشایی ناراحت هستند، این می تواند یک کار دلهره آور باشد که باعث می شود در زمانی که واقعاً به کمک نیاز دارند کمتر به دنبال کمک باشند.
احساس راحتی در اشتراک گذاری با درمانگر خود نیز می تواند بر میزان سود شما از درمان تأثیر بگذارد. تحقیقات نشان داده است که رابطه درمانی بین مراجع و درمانگر آنها یکی از مهم ترین عوامل موثر بر موفقیت درمان است.

نگرانی در مورد به اشتراک گذاری اطلاعات شخصی و خصوصی یکی از دلایلی است که بسیاری از افراد در صورت نیاز به کمک به دنبال درمان نمی روند.

چگونه خودافشایی را تمرین کنیم؟

اگر می خواهید در استفاده از خودافشاگری برای ایجاد روابط بهتر شوید، برخی از استراتژی ها می توانند کمک کنند:

• چیزی را انتخاب کنید که احساس راحتی می‌کنید: ممکن است راحت‌تر جزئیات خاصی را در قالب‌های مختلف به اشتراک بگذارید. به عنوان مثال، ممکن است دوست داشته باشید در مورد برخی چیزها رو در رو صحبت کنید، اما یک تماس تلفنی یا پیامکی ممکن است در موقعیت های دیگر احساس راحتی بیشتری داشته باشید.
• آهسته شروع کنید: به اشتراک گذاشتن خیلی سریع اطلاعات در ابتدای رابطه می تواند برای طرف مقابل طاقت فرسا یا حتی آزاردهنده باشد. در عوض، روی حرکت با سرعت طبیعی تمرکز کنید و سعی کنید سطح اشتراک خود را با شریک زندگی خود مطابقت دهید. برای مثال، اگر آنها چیزی در مورد سرگرمی ها یا علایق مورد علاقه خود به اشتراک بگذارند، ممکن است اطلاعات مشابهی را به اشتراک بگذارید.
• انگیزه های خود را در نظر بگیرید: به این فکر کنید که چرا ممکن است بخواهید اطلاعات خاصی را به اشتراک بگذارید. آیا به آنها کمک می کند تا شما را بهتر بشناسند؟ یا چیزی است که ممکن است به شما کمک کند پیوند برقرار کنید؟ درک اینکه چرا چیزی را به اشتراک می گذارید می تواند به شما کمک کند بهتر تشخیص دهید که آیا ارزش افشای آن را دارد یا خیر.
• انتخاب کنید چه چیزی را به اشتراک بگذارید: دانستن اینکه چه چیزی را به اشتراک بگذارید کار آسانی نیست، اما اغلب ایده خوبی است که با چیزهای کلی تر شروع کنید و به تدریج به سمت اطلاعات شخصی بیشتر بروید، هرچه رابطه نزدیک تر شود. اگر به اشتراک گذاری چیزی شخصی فکر می کنید، در نظر بگیرید که در کجای رابطه قرار دارید و چگونه می توانید اطلاعات را به بهترین نحو به اشتراک بگذارید.

گوش دادن به دیگران و پاسخ دادن به آنچه آنها به اشتراک می گذارند نیز حیاتی است. تحقیقات نشان داده است که خودافشایی متقابل، یا دادن و گرفتن متقابل به اشتراک گذاری اطلاعات، می تواند به افراد کمک کند تا تصور مطلوب تری از شما ایجاد کنند.

سخنی از منوباز

خودافشاگری یک فرآیند ارتباطی بسیار پیچیده است که تأثیر قدرتمندی بر نحوه شکل گیری، پیشرفت و پایداری روابط ما با دیگران دارد. اینکه چگونه به اشتراک می گذاریم، چه چیزهایی را به اشتراک می گذاریم و چه زمانی به اشتراک می گذاریم، تنها تعدادی از عواملی هستند که می توانند بر موثر و مناسب بودن خودافشایی ما تأثیر بگذارند.