کمک به همسرتان که دچار اضطراب یا حملات پانیک است.

آموزش، همدلی و تشویق بسیار مهم هستند.
طبیعی است که زوج ها در کنار هم دوران پرتلاطمی را پشت سر بگذارند. با این حال، چالش‌های رایجی که یک زن و شوهر با آن‌ها مواجه می‌شوند، زمانی که یکی از زوجین با اختلال اضطرابی دست و پنجه نرم می‌کند، می‌تواند سخت‌تر باشد.
اختلالات اضطرابی، از جمله اختلال هراس، با ترس و نگرانی شدید مشخص می شوند. زمانی که یکی از شریک‌های زندگی سعی می‌کند با علائم و احساسات یک بیماری مرتبط با اضطراب کنار بیاید، می‌تواند استرس را به یک رابطه اضافه کند. این مسائل به طور بالقوه می تواند باعث اختلال در ارتباطات و درک متقابل شود.

اگر با فردی که به اختلال هراس مبتلا است ازدواج کرده اید یا با او رابطه دارید، ممکن است به خوبی از تأثیر آن بر روابط آگاه باشید. اگر اختلال هراس برای شما تشخیص داده شده باشد، ممکن است تشخیص دهید که علائم شما بر شریک زندگی یا همسرتان نیز تاثیر می گذارد.
به همان اندازه که زوج‌ها می‌توانند تحت تأثیر منفی مبارزه با اختلال پانیک، حملات پانیک و آگورافوبیا قرار بگیرند، می‌توانند با هم در جهت بهبودی و در عین حال حفظ یک رابطه سالم، همکاری کنند.

تماشای مبارزه کسی که دوستش دارید با اضطراب می تواند دشوار باشد. ممکن است به دلیل علائم آنها مطمئن نباشید که چگونه کمک کنید یا حتی مضطرب شوید. خوشبختانه، کارهایی وجود دارد که می توانید برای حمایت از شریک زندگی خود انجام دهید و او را تشویق کنید تا برای شرایطش کمک بگیرد. اطلاعات زیر چهار روشی را شرح می‌دهد که از طریق آن یک زوج می‌توانند با هم کار کنند تا مسائل مربوط به تشخیص اختلال هراس و آگورافوبیا توسط یکی از طرفین را مدیریت کنند.

با علائم اضطراب آشنا شوید.

اولین قدم برای کمک به همسر مبتلا به اضطراب این است که درباره آنچه که تجربه می کند بیشتر بدانید. منابع آنلاین را کاوش کنید تا درباره اضطراب، احساس آن و تأثیراتی که می تواند بر عملکرد روزانه شریک زندگی خود داشته باشد بیشتر بدانید.
اضطراب می تواند همه جانبه و استرس زا باشد. دانستن بیشتر در مورد علائم، علل و درمان‌ها می‌تواند به شما کمک کند وقتی با شریک زندگی خود صحبت می‌کنید، احساس آگاهی بیشتری داشته باشید و برای کمک به او در رفع علائم خود قدرت بیشتری داشته باشید.

از شریک زندگی خود در مورد آنچه که تجربه می کند بپرسید. به آنچه می گویند گوش کنید تا بتوانید بیشتر همدلی کنید و یاد بگیرید که محرک ها و نشانه ها را بشناسید.

بیشتر بخوانید: 11 محرک شگفت‌انگیز اما رایج در زندگی که ممکن است اضطراب شما را برانگیزانند.

بیشتر حمایت کنید.

اگر شریک زندگی، خود را کنار بگذارد و فقط به نیازهای همسر مبتلا به اختلال هراس توجه کند، ممکن است احساس کند که بسیار مفید است. به یاد داشته باشید که مراقبت از نیازهای خود مراقبتی خودتان بسیار مهم است. اگر از برآورده شدن نیازهای خود مطمئن نباشید، نمی توانید به طور کامل در کنار همسرتان باشید.
این به معنای حفظ یک زندگی اجتماعی، کاری، تفریحی و معنوی است و در عین حال از شریک زندگی خود حمایت می کنید. اگر با فردی مبتلا به اضطراب یا اختلال هراس در ارتباط هستید، سعی کنید فکر نکنید که تاکید بر نیازهای شخصی خود خودخواهانه است.

با مراقبت از خود، بهتر می توانید در کنار شریک زندگی خود باشید، بدون اینکه احساس خشم داشته باشید یا احساس خستگی بیش از حد برای مفید بودن نداشته باشید.

اگر می خواهید واقعاً از شریک زندگی خود با اختلال اضطراب یا هراس حمایت کنید، با مراقبت از خود شروع کنید. برخی از راه هایی که می توانید این کار را انجام دهید عبارتند از تلاش برای انجام:

• به سرگرمی های شخصی خود بپردازید.
• ورزش منظم داشته باشید.
• به نیازهای غذایی خود توجه کنید.
• تکنیک های تمدد اعصاب را تمرین کنید.
• حمایت اجتماعی پیدا کنید.

اگر در حمایت اجتماعی خود احساس محدودیت می کنید، به یک انجمن پشتیبانی آنلاین یا یک گروه محلی بپیوندید که در آن می توانید با سایر شرکای مبتلا به بیماری روانی صحبت کنید. اتحاد ملی برای بیماری های روانی (NAMI) منابع و گروه ها را از طریق بخش های سراسری خود ارائه می دهد.

به فعال کردن پایان دهید.

ممکن است شما از آنها آگاه نباشید، اما رفتارهای توانمندساز در روابطی که شریک زندگی دارای اضطراب، اختلال هراس یا بیماری روانی دیگری است، رایج است. اگر شریک زندگی شما مضطرب است، ممکن است احساس کنید که برای جلوگیری از احساس ناراحتی او در حال کار مفید هستید.
با این حال، فعال کردن شریک زندگی از یادگیری نحوه مدیریت بهتر علائم جلوگیری می کند. این مسئولیت شریک شماست که از طریق آن روند کار کند و با شرایط خود کنار بیاید.

برای اینکه شریک زندگی خود را قادر نسازید، در مورد نیازها و انتظارات خود با او ارتباط برقرار کنید.

اگر شریک زندگی شما از درخواست یا پذیرش کمک امتناع می ورزد، مهم است که این نگرانی ها را با او برطرف کنید. به خاطر داشته باشید که وقتی شریک زندگی خود را در مواجهه با واقعیت حمایت می کنید و او را تشویق می کنید که چگونه با اضطراب یا اختلال هراس کنار بیاید، واقعا به او کمک می کنید.

بیشتر بخوانید: چگونه اضطراب ممکن است بر روابط شما تأثیر بگذارد.

احساسات آنها را نادیده نگیرید.

در حالی که مهم است که رفتارهای اجتنابی را فعال نکنید، همچنین ضروری است که احساسات شریک زندگی خود را به حداقل نرسانید یا باطل نکنید. نسبت به آنچه همسرتان تجربه می کند همدل باشید و ترس ها و نگرانی های او را بپذیرید.

از اظهار نظرهایی مانند "این خیلی بد نیست" یا "فقط نگران نباش" خودداری کنید. در حالی که ترس های شریک زندگی شما ممکن است غیرمنطقی به نظر برسد، آنچه آنها احساس می کنند برای آنها بسیار واقعی است.

درعوض، به آن‌ها اجازه دهید بدانند که می‌دانید مضطرب هستند و برای حمایت از آن‌ها حضور دارید. در مورد راه هایی صحبت کنید که ممکن است با هم کار کنید تا به آنها کمک کنید در چنین شرایطی کمتر احساس اضطراب کنند.

به آنها کمک کنید تا به دنبال درمان باشند.

درباره برخی از گزینه های درمانی موجود برای همسرتان بیشتر بدانید. حتی ممکن است درمانگران منطقه خود یا گزینه های درمان آنلاین را بررسی کنید.
برای شریک زندگی خود قراری نگذارید بدون اینکه ابتدا با او صحبت کنید. آنها باید تصمیم بگیرند، اما به آنها بگویید که در طول درمان از آنها حمایت خواهید کرد.

هنگامی که همسرتان درمان اضطراب یا حملات پانیک را آغاز کرد، او را تشویق کنید که به توصیه های درمانگر خود، از جمله پیگیری قرارهای درمانی و مصرف داروهای خود، پایبند بماند.

بیشتر بخوانید: به گفته کارشناسان چگونه شریک زندگی خود را تشویق کنید تا به یک درمانگر مراجعه کند؟

زوج درمانی را در نظر بگیرید.

گاهی اوقات، یک فرد مبتلا به اختلال هراس ممکن است درمان را رد کند یا حتی نیاز به کمک را انکار کند. این می تواند برای شریکی که می خواهد رابطه سالم تری داشته باشد ناامید کننده و آسیب زا باشد.
اگر متوجه شدید که شریک زندگی شما به تنهایی به دنبال کمک نیست، ممکن است وقت آن رسیده باشد که مشاوره زوجین را پیشنهاد دهید. زوج درمانگر می تواند به مشکلات ارتباطی و سایر مسائل حل نشده ای که بر رابطه شما تأثیر می گذارد کمک کند.

اگر شریک زندگی شما در برابر زوج درمانی مقاومت می کند، همچنان می توانید خودتان به دنبال کمک باشید. یک درمانگر می تواند به شما کمک کند تا احساسات خود را مرتب کنید و تعیین کنید چه چیزی برای شما بهترین است.

بخشش را تمرین کنید.

یادگیری بخشش اغلب برای زوج هایی که با مشکلات رابطه برخورد می کنند مشکل است. یک فرد مبتلا به اختلال پانیک یا یک وضعیت اضطرابی دیگر ممکن است از شریک زندگی خود عصبانی باشد زیرا متوجه نمی شود چه چیزی در حال گذراندن آن است.
شریک فرد مبتلا به اختلال هراس ممکن است دچار احساس رنجش شود، احتمالاً این باور را داشته باشد که شریک او می تواند علائم خود را کنترل کند یا زمانی که احساس می کند که شریک زندگی او به اندازه کافی سخت کار نمی کند تا با شرایط خود مقابله کند، ناراحت می شود.

بخشش اغلب یک راه قدرتمند برای حل و فصل و ترمیم مشکلات رابطه و حرکت به سمت یک رابطه سالم تر برای هر دو شریک است.

خیلی از اوقات یک زن و شوهر تا زمانی که اشتباهات گذشته یکدیگر را نبخشند نمی توانند به جلو حرکت کنند. این می تواند مفید باشد اگر هر دو طرف تشخیص دهند که چگونه ممکن است آنها را درک کنند و قول بدهند که بدون بیان آسیب های گذشته به جلو حرکت کنند. با تمرین بخشش، یک زوج ممکن است بتوانند تنش و اضطراب فروخورده را رها کنند.

سخنی از منوباز

حمایت از شریکی که با یک بیماری روانی مانند اضطراب کنار می آید، همیشه آسان نیست. کلید آنها این است که در مورد وضعیت آنها بیشتر بدانید، راه هایی را بیابید که می توانید از آنها حمایت کنید و آنها را تشویق کنید تا کمک مورد نیاز خود را دریافت کنند. با انجام این کار، می توانید اطمینان حاصل کنید که شما و همسرتان به یک رابطه سالم و رضایت بخش ادامه می دهید.

بیشتر بخوانید: 8 تمرین تنفسی برای کاهش اضطراب و استرس و افزایش آرامش شما