اثرات استرس بر بدن شما

استرس واکنش جنگ یا گریز بدن را تحریک می کند. استرس مزمن می تواند اثرات منفی بر روی خلق و خو، سیستم ایمنی و گوارش و سلامت قلب و عروق داشته باشد.
در ترافیک گیر کرده اید، برای یک قرار و جلسه مهم دیر می رسید و دقیقه ها خیلی سریع در حال گذر هستند. هیپوتالاموس شما، یک برج کنترل کوچک در مغز، تصمیم می گیرد این دستور را ارسال کند: هورمون های استرس را ارسال کنید! این هورمون‌های استرس همان هورمون‌هایی هستند که واکنش «جنگ یا گریز» بدن را تحریک می‌کنند. قلب تند می‌زند، نفس‌هایتان تندتر می‌شود و ماهیچه‌هایتان منقبض می شوند. این پاسخ برای محافظت از بدن شما در مواقع اضطراری با آماده کردن شما برای واکنش سریع طراحی شده است. اما زمانی که هر روز این استرس و پاسخ های بدن را تجربه کنید و هر روز ادامه داشته باشد، می تواند سلامت را در معرض خطر جدی قرار دهد.

بیشتر بخوانید: 8 تمرین تنفسی برای کاهش اضطراب و استرس و افزایش آرامش شما

استرس یک واکنش فیزیکی و ذهنی طبیعی به تجربیات زندگی است. هر کسی هر از گاهی استرس را تجربه می کند. هر چیزی از مسئولیت های روزمره مانند کار و خانواده گرفته تا رویدادهای جدی زندگی مانند تشخیص جدید بیماری، جنگ یا مرگ یکی از عزیزان می تواند باعث استرس شود. برای موقعیت های فوری و کوتاه مدت، استرس می تواند برای سلامتی شما مفید باشد. می تواند به شما کمک کند تا با موقعیت های بالقوه جدی کنار بیایید. بدن با ترشح هورمون هایی به استرس پاسخ می دهد که ضربان قلب و تنفس را افزایش می دهد و ماهیچه های شما را برای پاسخ آماده می کند.

بیشتر بخوانید: چگونه استرس بعد از کار را از بین ببریم: 11 نکته برای آرام شدن بعد از کار

با این حال، اگر پاسخ استرس شما متوقف نشود، و این سطوح استرس بسیار طولانی‌تر از آنچه برای بقا لازم است بالا بمانند، می‌تواند بر سلامتی شما تأثیر بگذارد. استرس مزمن می تواند علائم مختلفی ایجاد کند و بر سلامت کلی شما تأثیر بگذارد. علائم استرس مزمن عبارتند از:

• تحریک پذیری
• اضطراب
• افسردگی
• سردرد
• بیخوابی

بیشتر بخوانید: چگونه استرس و اضطراب را حل کنیم؟

استرس و سیستم عصبی مرکزی و غدد درون ریز

سیستم عصبی مرکزی (CNS) مسئول پاسخ "جنگ یا گریز" شما است. در مغز شما، هیپوتالاموس توپ را می‌چرخاند و به غدد فوق کلیوی می‌گوید که هورمون‌های استرس آدرنالین و کورتیزول را آزاد کنند. این هورمون‌ها ضربان قلب را افزایش می‌دهند و خون را به مناطقی که در مواقع اضطراری بیشتر به آن نیاز دارند، مانند ماهیچه‌ها، قلب و سایر اندام‌های مهم می‌فرستند.
وقتی ترس درک شده از بین رفت، هیپوتالاموس باید به همه سیستم ها بگوید که به حالت عادی برگردند. اگر CNS نتواند به حالت عادی بازگردد، یا اگر عامل استرس زا از بین نرود، پاسخ ادامه خواهد داشت.
استرس مزمن نیز عاملی در رفتارهایی مانند پرخوری یا نخوردن کافی، سوء مصرف الکل یا مواد مخدر و کناره گیری اجتماعی است.

استرس و سیستم تنفسی و قلبی عروقی

هورمون های استرس بر سیستم تنفسی و قلبی عروقی تأثیر می گذارد. در طول پاسخ به استرس، در تلاش برای توزیع سریع خون غنی از اکسیژن در بدن، سریع‌تر نفس می‌کشید. اگر قبلاً مشکل تنفسی مانند آسم یا آمفیزم دارید، استرس می تواند تنفس را حتی سخت تر کند.
تحت استرس، قلب شما نیز سریعتر پمپاژ می کند. هورمون‌های استرس باعث می‌شوند رگ‌های خونی منقبض شوند و اکسیژن بیشتری را به ماهیچه‌هایتان هدایت کنند، بنابراین قدرت بیشتری برای اقدام خواهید داشت. اما این فشار خون شما را نیز بالا می برد.
در نتیجه، استرس مکرر یا مزمن باعث می شود قلب شما برای مدت طولانی بیش از حد سخت کار کند. هنگامی که فشار خون شما افزایش می یابد، خطر سکته مغزی یا حمله قلبی نیز افزایش می یابد.

بیشتر بخوانید: چگونه استرس طولانی مدت بر سلامت شما تأثیر می گذارد؟

استرس و دستگاه گوارش

تحت استرس، کبد شما قند خون اضافی (گلوکز) تولید می کند تا انرژی بیشتری به شما بدهد. اگر تحت استرس مزمن هستید، بدن شما ممکن است نتواند این افزایش گلوکز اضافی را تحمل کند. استرس مزمن ممکن است خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را افزایش دهد.
عجله هورمون ها، تنفس سریع و افزایش ضربان قلب نیز می تواند سیستم گوارش شما را ناراحت کند. به دلیل افزایش اسید معده، احتمال سوزش سر دل یا رفلاکس اسید معده بیشتر است. استرس باعث ایجاد زخم نمی شود (باکتری به نام هلیکوباکتر پیلوری اغلب باعث ایجاد زخم می شود)، اما می تواند خطر ابتلا به آنها را افزایش دهد و باعث ایجاد زخم های موجود شود.
استرس همچنین می تواند بر نحوه حرکت غذا در بدن شما تأثیر بگذارد و منجر به اسهال یا یبوست شود. همچنین ممکن است حالت تهوع، استفراغ یا معده درد را تجربه کنید.

استرس و سیستم عضلانی

عضلات شما منقبض می شوند تا از آسیب در هنگام استرس محافظت کنند. آنها تمایل دارند پس از استراحت مجدداً آزاد شوند، اما اگر دائماً تحت استرس هستید، ممکن است ماهیچه‌های شما فرصتی برای استراحت نداشته باشند. عضلات سفت باعث سردرد، درد کمر و شانه و بدن درد می شود. با گذشت زمان، با توقف ورزش و روی آوردن به داروهای مسکن برای تسکین، این می تواند چرخه ناسالمی را ایجاد کند.

استرس و سیستم جنسی و تولید مثل

استرس هم برای جسم و هم برای ذهن خسته کننده است. وقتی تحت استرس دائمی هستید، از دست دادن میل خود غیرعادی نیست. در حالی که استرس کوتاه مدت ممکن است باعث شود مردان هورمون مردانه تستوسترون بیشتری تولید کنند، اما این اثر ماندگار نیست.
اگر استرس برای مدت طولانی ادامه یابد، سطح تستوسترون مردان می تواند شروع به کاهش کند. این می تواند در تولید اسپرم اختلال ایجاد کند و باعث اختلال نعوظ یا ناتوانی جنسی شود. استرس مزمن همچنین ممکن است خطر عفونت را برای اندام های تناسلی مردانه مانند پروستات و بیضه ها افزایش دهد.
برای زنان، استرس می تواند بر چرخه قاعدگی تأثیر بگذارد. می تواند منجر به پریودهای نامنظم، سنگین تر یا دردناک تر شود. استرس مزمن همچنین می تواند علائم فیزیکی یائسگی را تشدید کند.

استرس و سیستم ایمنی

استرس سیستم ایمنی را تحریک می کند، که می تواند برای موقعیت های فوری مفید باشد. این تحریک می تواند به شما در جلوگیری از عفونت و التیام زخم ها کمک کند. اما با گذشت زمان، هورمون های استرس سیستم ایمنی شما را تضعیف کرده و پاسخ بدن شما به مهاجمان خارجی را کاهش می دهند. افرادی که تحت استرس مزمن هستند بیشتر مستعد ابتلا به بیماری های ویروسی مانند آنفولانزا و سرماخوردگی و همچنین سایر عفونت ها هستند. استرس همچنین می تواند زمان بهبودی شما را از یک بیماری یا آسیب افزایش دهد.

بیشتر بخوانید: 18 استراتژی موثر کاهش استرس