
آنچه باید درباره مرحله پذیرش در سوگواری بدانید.
پذیرش واقعیت جدید
سوگواری یکی از دردناکترین احساساتی است که ممکن است در زندگی تجربه کنیم. این احساس برای هر فرد متفاوت است، اما معمولاً یک مسیر نسبتاً قابل پیشبینی را طی میکند. پس از یک فقدان، ممکن است احساسات مختلفی مانند شوک، انکار، غم، خشم، احساس گناه و پشیمانی را تجربه کنید. با این حال، در نهایت ممکن است به مرحلهای برسید که آن را پذیرش مینامیم.
«پذیرش به این معنا نیست که از این فقدان خوشحال باشید. بلکه در این مرحله، شما بالاخره درد و فقدانی که تجربه کردهاید را میپذیرید و شروع به نگاه به آینده و برنامهریزی برای آن میکنید.»
فقدان ممکن است به معنای از دست دادن یک عزیز باشد یا چیزی دیگر که برای شما ارزشمند بوده است، مانند یک ایده، یک کسبوکار، یک رابطه، یک توانایی جسمی، یا حتی حس استقلال یا کنترل.
انکار اولیه، درد، خشم و افسردگی که پس از یک فقدان تجربه میکنید، در نهایت جای خود را به پذیرشی جدید از اثرات آن در زندگیتان میدهد.
پذیرش به معنای «فراموش کردن» یا «پشت سر گذاشتن» درد نیست؛ بلکه یعنی آنچه اتفاق افتاده را بپذیرید و آن را در واقعیت جدید زندگی خود ادغام کنید.
در این مرحله، ممکن است شروع به احساس امنیت بیشتر، نگرش مثبتتر و آمادگی برای آینده کنید. این فرآیند زمان میبرد، اما حمایت از خود در طول پردازش این احساسات میتواند به شما کمک کند که هم به فقدان خود احترام بگذارید و هم با امیدواری به آینده نگاه کنید.
مراحل سوگواری چیست؟
در سال 1969، یک روانپزشک سوئیسی-آمریکایی به نام دکتر الیزابت کوبلر-راس نظریهای را مطرح کرد که ما در پنج مرحله سوگواری را تجربه میکنیم:
انکار، خشم، چانهزنی، افسردگی و پذیرش.
این نظریه در محافل علمی و فرهنگ عمومی مورد توجه و استقبال قرار گرفت.
این نظریه بعدها تغییراتی پیدا کرد و اکنون شامل هفت مرحله است:
- شوک و انکار: حالتی از ناباوری و بیحسی.
- درد و احساس گناه: فقدان هنوز طاقتفرسا به نظر میرسد و احساسات و نیازهای شما شدید و غیرقابل کنترل هستند.
- خشم و چانهزنی: مرحلهای که در آن خشم خود را بروز میدهید یا با قدرتی برتر معامله میکنید، به این امید که آرامش پیدا کنید و این احساسات پایان یابد.
- افسردگی: دورهای از انزوا و تنهایی که در آن فقدان را پردازش و در مورد آن تأمل میکنید.
- بهبود و تغییر جهت: خشم و درد شروع به کاهش میکنند و آرامش و ثبات بیشتری جایگزین میشوند.
- بازسازی و کار بر روی خود: شروع به بازسازی زندگی و یافتن راههای جدید میکنید.
- پذیرش و امید: به تدریج واقعیت جدید زندگی را میپذیرید و احساس امید به آینده بازمیگردد.
هرچند این نظریهها به ما کمک میکنند تا شیوههای معمول سوگواری را بهتر درک کنیم، اما باید به خاطر داشت که هر فرد واکنشی منحصر به فرد نسبت به سوگواری دارد.
سوگواری لزوماً به ترتیب دقیق و مشخصی پیش نمیرود. ممکن است بین مراحل مختلف سوگواری جابهجا شوید، به خصوص در مناسبتهایی مانند سالگردها، تعطیلات، یا موقعیتهای خاص دیگر.
مرحله پذیرش در سوگواری چیست؟
در مرحله پذیرش، شما قادر خواهید بود واقعیت فقدان را بپذیرید.
«این مرحله درباره پذیرش این واقعیت است که یک واقعیت جدید وجود دارد که نمیتوان آن را تغییر داد، و کشف این موضوع که این واقعیت جدید چگونه بر زندگی، روابط و مسیر شما تأثیر خواهد گذاشت.»
پذیرش به معنای برگشتن به حالت انکار یا تظاهر به اینکه فقدانی رخ نداده، نیست.
پذیرش یعنی آغوش باز به سوی حال حاضر، درک کامل از عمق فقدان به جای مقابله با آن، پذیرش مسئولیت خود و اقداماتتان، و سپس آغاز سفر به سوی مرحله جدیدی از زندگی با احساس آرامش و رضایت.
ویژگیهای مرحله پذیرش در سوگواری
برخی از ویژگیهای مرحله پذیرش در سوگواری عبارتند از:
- احساس مثبت و امیدواری
- جستجوی معنا و هدف جدید
- احساس امنیت و آرامش بیشتر
- روبرو شدن با واقعیت به شکلی که هست، نه به شکلی که انتظار داشتید باشد.
- ذهنآگاهی و حضور در لحظه حال
- سازگاری با شرایط و کنار آمدن با آنها
- تحمل احساسات و پذیرش آسیبپذیری
- ارتباط صادقانه، قاطعانه و باز با دیگران
- مراقبت از خود و داشتن همدلی با خود
نمونههایی از مرحله پذیرش در سوگواری
مثالهایی از مرحله پذیرش:
- در صورت تشخیص یک بیماری لاعلاج: به جای مبارزه با تشخیص، شروع به انجام کارهایی میکنید که میخواهید در زمان باقیمانده انجام دهید.
- در مورد طلاق: به جای تمرکز بر جنبههای منفی رابطهتان با شریک سابق، به درسها و تجربیات مثبتی که از آن رابطه کسب کردهاید توجه میکنید و به آینده امیدوار میشوید.
- در فرآیند کنار آمدن با مرگ یک عزیز: به جای تمرکز بر درد و آنچه که از دست دادهاید، لحظات خوب و خاطرات شادی که با هم داشتید را به یاد میآورید و آنها را گرامی میدارید.
مقابله با مرحله پذیرش در سوگواری
رسیدن به مرحله پذیرش آسان نیست. این مرحله نشان میدهد که شما از احساسات بسیار دردناک عبور کردهاید و به جایی رسیدهاید که میتوانید با این احساسات کنار بیایید و همچنان با حس خوشبینی به جلو حرکت کنید. اما چگونه میتوان به این مرحله رسید؟ در اینجا چند استراتژی ارائه میشود:
یادآوری کنید که زمان میبرد.
سوگواری یک فرآیند دردناک است و بهبودی به زمان نیاز دارد. حتی اگر شروع به پذیرش فقدان کرده باشید، ممکن است لحظاتی باشد که احساس خشم، غم یا ناراحتی کنید و این طبیعی است. پذیرش با گذر زمان پایدارتر میشود.
انجام یک مراسم یا حرکت معنادار
یک حرکت یا مراسم که برای شما معنیدار باشد میتواند به شما کمک کند که فقدانتان را پردازش کنید و راحتتر آن را بپذیرید. حتی میتوانید این مراسم را به طور دورهای، مثلاً در تعطیلات یا مناسبتهای خاص، انجام دهید تا یاد و خاطره فقدانتان را گرامی بدارید و با آن کنار بیایید.
خود را با عزیزانتان احاطه کنید.
در دوران سوگواری، دوستان و اعضای خانواده را در کنار خود نگه دارید و از آنها فاصله نگیرید. به آنها بگویید که چگونه میتوانند در کنار شما باشند و حمایت آنها را بپذیرید.
تمرکز بر جنبههای مثبت
توجه به جنبههای مثبت زندگی میتواند در مرحله پذیرش بسیار کمککننده باشد. به خاطرات شاد، درسها و بینشهایی که به دست آوردهاید، آنچه که هنوز دارید به جای آنچه از دست دادهاید، و شجاعت و مقاومتی که از خود نشان دادهاید، تمرکز کنید.
به آینده نگاه کنید.
هنگامی که احساس کردید آماده هستید، شروع به فکر کردن و برنامهریزی برای آینده کنید. ممکن است گاهی احساس گناه یا غم داشته باشید، به خصوص اگر آیندهتان آن چیزی نباشد که در ذهن تصور میکردید. اما به تدریج میپذیرید که این مسیر زندگی همان چیزی است که باید باشد.
بهترین گروههای حمایت آنلاین برای سوگواری
اگر به دنبال حمایت هستید، گروههای آنلاین میتوانند فضایی امن برای به اشتراک گذاشتن احساسات، شنیدن تجربیات دیگران و دریافت پشتیبانی فراهم کنند.
نکات کلیدی
یک فقدان بزرگ میتواند تأثیرات شدید روانی و جسمی بر شما داشته باشد و دنیای شما را دگرگون کند. با این حال، آخرین مرحله از فرآیند سوگواری، پذیرش است. این مرحله جایی است که شما واقعیت جدید زندگی را میپذیرید و شروع به پیشروی در آن میکنید.
اگر با سوگواری دستوپنجه نرم میکنید یا احساس میکنید که زندگیتان به طور مداوم مختل شده است، حتماً با یک پزشک یا درمانگر مشورت کنید. ممکن است در حال تجربه سوگواری پیچیده یا اختلال سوگواری طولانیمدت باشید.
یک متخصص سلامت روان میتواند به شما کمک کند احساسات خود را پردازش کرده و راهبردهایی برای کنار آمدن با شرایط پیدا کنید.
دیدگاه خود را ثبت نمایید.