ارتباط بین استقلال بیش از حد و تروما
هایپر-استقلال و تروما: ارتباط آن چیست؟
استقلال به معنای خودکفایی یا توانایی مراقبت از خود است. اغلب، لازم است که در زندگی بزرگسالی بتوانید به‌طور مستقل عمل کنید، مانند تنظیم و انجام ملاقات‌ها، تکمیل وظایف شغلی، یا حفظ محیطی سالم و ایمن برای زندگی.
با این حال، مانند هر ویژگی دیگر، استقلال نیز می‌تواند در صورت افراطی شدن خطرناک باشد. همه انسان‌ها با چالش‌هایی مواجه می‌شوند که نمی‌توانند به‌تنهایی از پس آن‌ها برآیند و همچنین نیازهایی دارند که بدون کمک دیگران قادر به برآوردن آن‌ها نیستند.
استقلال بیش از حد داشتن، قوی بودن نیست! تروما است ،باید درمان شود.
اگر از نشانه های تروما مطلع نیستید پیشنهاد ما به شما "9 نشانه ترومای دوران کودکی در بزرگسالی" است.
هایپر-استقلال چگونه به نظر می‌رسد؟
هایپر-استقلال به تلاش‌های فردی برای مستقل بودن در همه امور اشاره دارد، حتی زمانی که این استقلال مفید نیست یا وقتی که به‌طور واقعی به کمک یا حمایت دیگران نیاز دارند.
هنگامی که نیاز به استقلال به حدی افراطی و ناسالم می‌رسد، به آن هایپر-استقلال گفته می‌شود. فردی که هایپر-مستقل است، از درخواست کمک یا حمایت خودداری میکند، حتی اگر این خودداری برای او زیان‌آور باشد. هایپر-استقلال می‌تواند نوعی واکنش به تجربه‌های تروما باشد.
نشانه‌های هایپر-استقلال
هایپر-استقلال بسته به فرد ممکن است به شکل‌های مختلفی ظاهر شود. نشانه‌های رایج آن شامل موارد زیر است:
- عملکرد بیش از حد (Over-achieving): افرادی که هایپر-مستقل هستند ممکن است بیش از حد خود را درگیر کار یا پروژه‌های شخصی کنند، تا جایی که دیگر توانایی مدیریت بار کاری خود را نداشته باشند.
- امتناع از واگذاری کارها یا درخواست کمک: افراد هایپر-مستقل در زمان مواجهه با کار زیاد نمی‌توانند از دیگران کمک بخواهند یا کارها را به دیگران واگذار کنند.
- محافظه‌کاری در روابط: روابط نزدیک به‌طور طبیعی مبتنی بر وابستگی متقابل هستند، اما افراد هایپر-مستقل در باز کردن دیوارهای خود و اجازه دادن به دیگران برای نزدیک شدن مشکل دارند.
- پنهان‌کاری: هایپر-مستقل‌ها اغلب تمایل دارند اطلاعات شخصی خود را مخفی نگه دارند یا از اشتراک‌گذاری آن‌ها که ممکن است علیه آن‌ها استفاده شود، خودداری کنند.
- بی‌اعتمادی به دیگران: گاهی افراد به دلیل نگرانی از خیانت یا ناامیدی از دیگران، هایپر-مستقل می‌شوند.
- نداشتن روابط نزدیک یا طولانی‌مدت: از آنجا که افراد هایپر-مستقل نمی‌توانند به دیگران اعتماد کنند، ایجاد و حفظ روابط دوستانه یا عاشقانه برای آن‌ها دشوار است.
- استرس یا فرسودگی: به دلیل مشکلات در درخواست کمک یا واگذاری کارها، افراد هایپر-مستقل اغلب بیش از حد توان خود مسئولیت می‌پذیرند که این موضوع منجر به استرس زیاد یا حتی علائم فرسودگی می‌شود.
- نارضایتی از «نیازمندی»: افراد هایپر-مستقل علاوه بر اینکه نمی‌خواهند به دیگران متکی باشند، ممکن است از اینکه دیگران به آن‌ها متکی شوند، بیزار باشند یا مقاومت نشان دهند.
چه چیزی باعث واکنش به تروما می‌شود؟
وقتی فردی یک رویداد آزاردهنده، ناراحت‌کننده یا تهدیدکننده‌ی زندگی را تجربه میکند که قادر به مدیریت آن به شکلی سالم نیست، این رویداد می‌تواند به‌عنوان یک تروما شناخته شود. رویدادهای تروما ممکن است تجربه‌ای واحد مانند تصادف یا بلای طبیعی باشند، یا ممکن است مزمن و مداوم مانند بی‌توجهی یا سوءاستفاده باشند.
برخی از تجربیات مزمن و استرس‌زا در دوران کودکی که ممکن است بعدها علائم تروما ایجاد کنند به عنوان تجارب نامطلوب دوران کودکی (ACEs) شناخته می‌شوند. ACEs با بیماری‌های جسمی، افسردگی، اضطراب و حتی مرگ زودهنگام در بزرگسالی مرتبط هستند.
درباره عوامل افسردگی بیشتر بخوانید.
دلایل دیگر واکنش به تروما
- نشانه ضعف: کودکانی که یاد گرفته‌اند درخواست کمک به معنای ضعف است، به‌ویژه در خانواده‌های رقابتی یا برای کودکانی که باهوش یا بااستعداد شناخته می‌شدند.
- والدین‌سازی (Parentification): کودکانی که نقش والدین را بر عهده داشتند و در خانواده نقش‌های معکوس تجربه کردند. این کودکان معمولاً هیچ کمکی دریافت نکردند و به دریافت حمایت عادت ندارند.
- پیام‌های تربیتی: حتی کودکانی که نیازهای اولیه‌شان برآورده شده بود ممکن است احساس نکنند که مورد بی‌توجهی قرار گرفته‌اند، اما پیام مداومی دریافت کرده‌اند که باید همه کارها را خودشان انجام دهند.
واکنش ذهن و بدن به تروما
وقتی فردی رویدادی ترومازا را تجربه میکند، مغز به‌طور خودکار مکانیسم دفاعی بدن را فعال میکند که به آن پاسخ بقا نیز گفته می‌شود.
این مکانیسم دفاعی به بدن این امکان را می‌دهد که رفتارهایی را بر اساس آنچه در لحظه امن‌تر است انتخاب کند. از آنجا که مغز ما برای حفظ ایمنی و بقا طراحی شده است، ممکن است در صورت عدم پردازش تروما، حالت بقا را مدت‌ها پس از پایان رویداد تروما حفظ کنیم، حتی اگر این واکنش دیگر مفید یا سازگار نباشد.
جالب اینجاست که ما آن‌قدر در مواجهه با تروما خوب عمل می‌کنیم که حتی بیان ژنتیکی ما ممکن است در پاسخ به تروما تغییر کند و واکنش به تروما را از طریق تروما بین‌نسلی به نسل‌های بعدی منتقل کنیم.
این یکی از واکنش‌های دفاعی اصلی بدن است که در مواقع خطر فعال می‌شود و نقش مهمی در بقا دارد. با این حال، وقتی این پاسخ به طور نادرست در زندگی روزمره ادامه پیدا کند، می‌تواند به رفتارهای ناسازگار مانند هایپر-استقلال منجر شود.
چرا هایپر-استقلال یک واکنش به تروما است؟
هایپر-استقلال می‌تواند به دلایل مختلفی در پاسخ به تروما ایجاد شود. همه افرادی که تروما را تجربه می‌کنند، واکنش‌های یکسانی ندارند. در واقع، برخی از افراد ممکن است به دلیل تروما باور کنند که توانایی استقلال ندارند.
چرا باور به خود مهم است؟ برای پاسخ به این سوال این مقاله را مطالعه کنید "خودکارآمدی و باور به خود"
احساس نالایق بودن برای دریافت حمایت اجتماعی
بازماندگان تروما که دچار هایپر-استقلال می‌شوند، ممکن است باور کنند که شایسته دریافت حمایت یا کمک از دیگران نیستند. شاید به آن‌ها گفته شده باشد که نیاز به کمک یا دریافت حمایت غیرقابل‌قبول است، بنابراین برای اجتناب از داشتن چنین نیازی، به هایپر-استقلال روی می‌آورند.
بی‌توجهی در گذشته
برخی افراد به دلیل تجربیاتی که شامل نادیده گرفتن نیازهایشان بوده است، دچار تمایلات هایپر-مستقل می‌شوند. این افراد یاد گرفته‌اند که فقط می‌توانند به خودشان تکیه کنند و باور دارند دیگران نمی‌توانند یا نمی‌خواهند به آن‌ها کمک کنند، بنابراین درخواست کمک یا حمایت از دیگران بی‌فایده است.
بی‌اعتمادی به دیگران
هایپر-استقلال همچنین ممکن است به دلیل بی‌اعتمادی به دیگران شکل بگیرد. بازمانده تروما ممکن است سوءاستفاده از سوی مراقبان خود را تجربه کرده باشد. این موضوع می‌تواند منجر به احساس ناامنی در درخواست کمک شود، زیرا ممکن است مفهوم وابستگی به دیگران با سوءاستفاده توسط آن افراد پیوند خورده باشد.
مکانیزم مقابله‌ای
گاهی اوقات هایپر-استقلال به‌عنوان راهی برای مقابله با عدم اطمینان به وجود می‌آید. بسیاری از بازماندگان تروما در طول تجربه‌های خود از دست دادن کنترل را تجربه می‌کنند و هایپر-استقلال ممکن است راهی برای بازیابی حس کنترل بر محیط اطرافشان باشد.
درمان برای هایپر-استقلال
هایپر-استقلال یک شکل افراطی از استقلال است که می‌تواند به مسائل شخصی و روابطی منجر شود. فرد هایپر-مستقل زمانی که نمی‌تواند نیازهای خود را بدون کمک برآورده کند و در عین حال احساس ناتوانی در درخواست حمایت میکند، دچار مشکل می‌شود. همچنین، این افراد اغلب به دلیل بی‌اعتمادی به دیگران در روابط بین‌فردی مشکل دارند.
بدانید که حمایت در دسترس است. درمان می‌تواند با سرعتی که برای شما راحت است پیش برود و هیچ ضرب‌الاجلی برای بهبودی وجود ندارد. زمانی را صرف کنید تا درمانگری پیدا کنید که با شما سازگار باشد و بدانید که می‌توانید الگوهای مقابله‌ای ناسازگاری که در گذشته به شما کمک کرده‌اند را رها کنید.
اگرچه هایپر-استقلال یک تشخیص رسمی نیست، اما یک واکنش به تروما و پاسخ به استرس است. افراد مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) یا سایر مسائل سلامت روان که با سابقه تروما ایجاد شده‌اند، ممکن است هایپر-استقلال را تجربه کنند.
حتما بخوانید "چگونه پاسخ استرس شما کار میکند؟"
فردی که دچار هایپر-استقلال است می‌تواند در درمان روی ایجاد روابط سالم، اعتماد و احترام به محدودیت‌های خود کار کند. از آنجا که هایپر-استقلال یک واکنش به تروما است، مراقبت‌های مبتنی بر تروما بخش مهمی از این درمان هستند.
تراپی مبتنی بر تروما چیست؟
این نوع درمان بر اساس درک تأثیرات تروما بر ذهن و بدن طراحی شده و بر ارائه حمایت و راهکارهایی متمرکز است که به بازمانده کمک میکند تا به شیوه‌ای سالم‌تر و کارآمدتر با تجربیات خود کنار بیاید.
نمونه‌هایی از کار برای بهبود
فرآیند بهبود برای هر فرد متفاوت است، زیرا دلایل منجر به هایپر-استقلال در هر فرد متفاوت بوده است. مثال‌هایی از این کار شامل موارد زیر است:
- رها کردن کمال‌گرایی: تمرین برای پذیرش نقص‌ها و محدودیت‌های انسانی.
- کاوش هویت فردی: شناخت خود خارج از نقشی که صرفاً انجام کارها برای دیگران تعریف میکند.
- درک هزینه‌های درخواست نکردن کمک: ارزیابی اثرات منفی این رفتار بر زندگی فرد.
- درک وجود کمک در دوران بزرگسالی: پذیرش اینکه اکنون به‌عنوان یک بزرگسال، منابع و حمایت‌هایی در دسترس وجود دارد که ممکن است در کودکی وجود نداشت.
- عادی‌سازی درخواست کمک: تغییر دیدگاه از اینکه درخواست کمک نشانه ضعف است.
- انجام ارزیابی هزینه‌ها: بررسی اینکه عدم درخواست کمک چه تأثیرات مادی و عاطفی بر فرد داشته است.
- یادگیری واگذاری کارها: تمرین مهارت اعتماد و واگذاری مسئولیت به دیگران.
کنار آمدن با هایپر-استقلال
یک نکته مهم درباره هر واکنش به تروما این است که این واکنش راهی برای بقا و مقابله در موقعیت‌های استرس‌زا و ناعادلانه بوده است. اگر هایپر-استقلال در شما ایجاد شده، احتمالاً این رفتار به شما کمک کرده تا از یک موقعیت آسیب‌زا جان سالم به در ببرید.
شما می‌توانید تأیید کنید که این واکنش در زمان خودش به شما کمک کرده است، اما هم‌زمان روی رها کردن رفتارهایی کار کنید که دیگر برایتان سودمند نیستند.
نکات پایانی
به یاد داشته باشید که عبور از یک واکنش به تروما نیازمند زمان است و شامل قدم‌های کوچک به سمت جلو و گاهی نیز دوره‌های بازگشت به عقب است. با خود مهربان باشید و فضایی برای لحظات دشوار در نظر بگیرید.
مطالعه این مطلب برای شما مفید است:"چرا همیشه تنهایی میکنم؟"
دیدگاه خود را ثبت نمایید.