علل و عوامل خطر افسردگی

افسردگی یکی از شایع ترین اختلالات روانی در ایالات متحده است. تقریباً در هر سنی می تواند هر فردی را تحت تأثیر قرار دهد، اما علت افسردگی در برخی افراد همیشه مشخص نیست . علل بالقوه افسردگی می تواند شامل ژنتیک، شیمی مغز، رویدادهای زندگی، شرایط پزشکی و عوامل سبک زندگی باشد.
مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری گزارش داد که تقریباً از هر 5 بزرگسال ایالات متحده، 1 نفر در طول زندگی خود تشخیص افسردگی داده اند. سازمان بهداشت جهانی تخمین می زند که 5 درصد از مردان و 9 درصد از زنان در هر سال اختلالات افسردگی را تجربه می کنند.
این مقاله به بررسی علل شایع افسردگی می پردازد. این عوامل ژنتیکی، بیولوژیکی و محیطی را پوشش می دهد که می توانند در این وضعیت نقش داشته باشند.

علل شایع افسردگی

محققان گمان می کنند که در واقع دلایل مختلفی برای افسردگی وجود دارد و همیشه قابل پیشگیری نیست. عواملی که می توانند به افسردگی کمک کنند عبارتند از:

• ژنتیک
• شیمی مغز
• شرایط پزشکی خاص
• مصرف مواد
• فشار
• تغذیه نامناسب

افسردگی دلیل واحدی ندارد. عوامل زیادی در افزایش خطر ابتلای فرد به این بیماری نقش دارند. زنان با نرخ های بالاتری نسبت به مردان (10.5 درصد از زنان در مقابل 6.2 درصد از مردان) افسردگی را تجربه می کنند، که کارشناسان معتقدند ممکن است به دلیل عوامل هورمونی باشد.

تاریخچه خانواده و ژنتیک

سابقه خانوادگی افسردگی ممکن است خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهد. اگر دیگران در خانواده شما نیز افسردگی یا نوع دیگری از اختلال خلقی داشته باشند، احتمالاً علائم افسردگی را تجربه خواهید کرد. برآوردها نشان می دهد که افسردگی تقریباً 40٪ توسط ژنتیک تعیین می شود.
مطالعات دوقلو، فرزندخواندگی و خانواده افسردگی را با ژنتیک مرتبط دانسته اند. در حالی که مطالعات نشان می دهد که یک مؤلفه ژنتیکی قوی وجود دارد، محققان هنوز در مورد همه عوامل خطر ژنتیکی برای افسردگی مطمئن نیستند.

مطالعات نشان می دهد که داشتن والدین و پدربزرگ و مادربزرگ مبتلا به افسردگی، خطر ابتلا به این بیماری را دو برابر می کند.

هنوز دقیقاً مشخص نیست که کدام ژن ها در افسردگی نقش دارند، اما محققان می دانند که ژن های مختلفی وجود دارند که می توانند نقش داشته باشند. محققان ژن امیدوارند با درک بهتر نحوه عملکرد آنها، بتوانند درمان های موثرتری ایجاد کنند.
مهم است که به یاد داشته باشید که هیچ یک از دلایل افسردگی به تنهایی عمل نمی کند. ژنتیک ممکن است خطر ابتلا را افزایش دهد و تأثیرات محیطی ممکن است تعیین کند که چقدر احتمال دارد به افسردگی مبتلا شوید.
بیشتر بخوانید: آیا افسردگی ارثی است؟

مغز و بدن علل افسردگی

برخی از علل افسردگی به مغز و بدن مربوط می شود. اینها می توانند خطر ابتلا به افسردگی را افزایش دهند.

عدم تعادل در شیمی مغز

یکی از علل بیولوژیکی بالقوه افسردگی، عدم تعادل در انتقال دهنده های عصبی است که در تنظیم خلق و خو نقش دارند. برخی از انتقال دهنده های عصبی، از جمله دوپامین، سروتونین و نوراپی نفرین، نقش مهمی در خلق و خو دارند.
انتقال دهنده های عصبی مواد شیمیایی هستند که به نواحی مختلف مغز کمک می کنند تا با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. هنگامی که برخی از انتقال دهنده های عصبی کمبود دارند، ممکن است منجر به علائمی شود که ما به عنوان افسردگی بالینی می شناسیم.

این تئوری افسردگی نشان می دهد که داشتن بیش از حد یا خیلی کم برخی از انتقال دهنده های عصبی باعث افسردگی می شود یا حداقل در ایجاد آن نقش دارد.

در حالی که این توضیح اغلب به عنوان یکی از دلایل اصلی افسردگی ذکر می شود، هنوز ثابت نشده است و بسیاری از کارشناسان معتقدند که تصویر کاملی از عوامل پیچیده ای که در ایجاد این بیماری نقش دارند را ارائه نمی دهد.
داروهای درمان افسردگی اغلب بر تغییر سطح برخی مواد شیمیایی در مغز تمرکز دارند. برخی از این درمان‌ها شامل مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs)، مهارکننده‌های بازجذب سروتونین- نوراپی نفرین (SNRIs)، مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز (MAOIs)، و ضد افسردگی‌های سه حلقه‌ای (TCAs) هستند.

سلامت جسمانی و برخی شرایط پزشکی

اگر بیماری مزمن، اختلال خواب یا وضعیت تیروئید دارید، ممکن است علائم افسردگی را تجربه کنید. همچنین میزان افسردگی در میان افرادی که درد مزمن، دیابت، ام اس و سرطان دارند، بیشتر است.
ذهن و بدن به هم مرتبط هستند. اگر مشکل سلامت جسمانی را تجربه می کنید، ممکن است تغییراتی را در سلامت روان خود نیز کشف کنید.
بیماری از دو جهت با افسردگی مرتبط است. استرس ناشی از داشتن یک بیماری مزمن ممکن است باعث یک دوره افسردگی اساسی شود. علاوه بر این، برخی بیماری ها مانند اختلالات تیروئید، بیماری آدیسون و بیماری کبدی می توانند علائم افسردگی را ایجاد کنند.

هورمون های جنسی زنانه

به طور گسترده مستند شده است که زنان تقریباً دو برابر مردان افسردگی شدید را تجربه می کنند . از آنجایی که میزان بروز اختلالات افسردگی در طول سال های باروری زنان به اوج خود می رسد، اعتقاد بر این است که عوامل خطر هورمونی ممکن است در این زمینه نقش داشته باشند.
زنان به‌ویژه در زمان‌هایی که هورمون‌هایشان در جریان است، مانند دوران قاعدگی، بارداری، زایمان و پیش از یائسگی، مستعد ابتلا به اختلالات افسردگی هستند. خطر ابتلا به افسردگی پس از یائسگی کاهش می یابد.
نوسانات هورمونی ناشی از زایمان و شرایط تیروئید نیز می تواند به افسردگی کمک کند. افسردگی پس از زایمان ممکن است رخ دهد و اعتقاد بر این است که ناشی از تغییرات سریع هورمونی است که بلافاصله پس از زایمان رخ می دهد.

سبک زندگی علل افسردگی

همچنین تعدادی از عوامل سبک زندگی وجود دارد که می تواند در ایجاد افسردگی نقش داشته باشد. در حالی که بسیاری از عوامل خطر افسردگی مانند جنسیت یا سابقه خانوادگی قابل تغییر نیستند، افراد کنترل بسیار بیشتری بر عوامل سبک زندگی دارند.

اختلالات ریتم شبانه روزی

اعتقاد بر این است که یکی از انواع افسردگی، به نام اختلال عاطفی فصلی  (که رسما به عنوان اختلال افسردگی اساسی با الگوی فصلی شناخته می شود) به دلیل اختلال در ریتم طبیعی شبانه روزی بدن ایجاد می شود.
نور وارد شده به چشم بر این ریتم تأثیر می گذارد. در روزهای کوتاه‌تر زمستان، زمانی که افراد ممکن است زمان محدودی را در خارج از منزل سپری کنند، این ریتم ممکن است مختل شود.

افرادی که در آب و هوای سردتر زندگی می کنند که روزهای کوتاه و تاریکی وجود دارد ممکن است در معرض بالاترین خطر باشند.

علاوه بر اختلال در ریتم شبانه روزی، کاهش نور خورشید همچنین می تواند منجر به کاهش سطح سروتونین در مغز شود که ممکن است بر خلق و خو تأثیر بگذارد. تغییرات فصلی همچنین می تواند سطح ملاتونین را در بدن تغییر دهد که می تواند خواب را مختل کند و به تغییرات خلقی کمک کند.
در حالی که نمی توانید تغییرات فصلی را کنترل کنید، اقداماتی وجود دارد که می توانید برای به حداقل رساندن تأثیر این تغییرات بر سلامت روان خود انجام دهید. نور درمانی، گذراندن زمان بیشتر در خارج از منزل، خوردن یک رژیم غذایی سالم و ورزش منظم ممکن است به مبارزه با افسردگی فصلی کمک کند.

تغذیه ضعیف

یک رژیم غذایی نامناسب می تواند از طرق مختلف به افسردگی کمک کند. انواع کمبود ویتامین ها و مواد معدنی باعث علائم افسردگی می شود. علاوه بر این، رژیم های غذایی سرشار از قند با افسردگی مرتبط است.

برخی مطالعات نشان داده‌اند که رژیم‌های غذایی حاوی اسیدهای چرب امگا 3 کم یا نسبت نامتعادل چربی‌های امگا 6 به امگا 3 با افزایش نرخ افسردگی مرتبط هستند.

فشار

رویدادهای استرس زا در زندگی که توانایی فرد را برای مقابله با آن تحت تأثیر قرار می دهد نیز می تواند دلیل افسردگی باشد. محققان بر این باورند که سطوح بالای هورمون کورتیزول، که در دوره‌های استرس ترشح می‌شود، ممکن است بر انتقال‌دهنده عصبی سروتونین تأثیر بگذارد و به افسردگی کمک کند.

غم و اندوه و از دست دادن

پس از از دست دادن یکی از عزیزان، افرادی که سوگوار هستند بسیاری از علائم افسردگی را تجربه می کنند. مشکل در خواب، کم اشتهایی و از دست دادن لذت یا علاقه به فعالیت ها یک پاسخ طبیعی به از دست دادن است.
انتظار می رود علائم غم و اندوه به مرور زمان فروکش کند. اما وقتی علائم بدتر می شوند، اندوه ممکن است به افسردگی تبدیل شود.

استفاده از مواد

مصرف مواد مخدر و الکل می تواند به اختلالات افسردگی کمک کند. اما حتی برخی از داروهای تجویزی نیز با افسردگی مرتبط هستند.
برخی از داروهایی که با افسردگی مرتبط هستند عبارتند از داروهای ضد تشنج، استاتین ها، محرک ها، بنزودیازپین ها، کورتیکواستروئیدها و بتابلوکرها. مهم است که داروهایی را که برای شما تجویز شده است مرور کنید و در صورت احساس افسردگی با پزشک خود صحبت کنید.