صحبت کردن با همسر یا شریک زندگی‌تان در مورد سرطان

صحبت دربارۀ سرطان کار سختیه، چون احساس و عواطف فرد رو شدیداً تحت تأثیر قرار میده. حتی زوج‌هایی که معمولاً رابطۀ خوب و صمیمی‌ای با هم دارن، ممکنه از صحبت کردن دربارۀ سرطان به مشکل بخورن. بروز این احساسات طبیعیه و باید یاد بگیرین که چطور با این احساسات کنار بیایین. حرف زدن دربارۀ تشخیص سرطان شامل موضوعاتی میشه که شاید نخواین دربارۀ اون‌ها با شریک زندگی‌تان حرف بزنین. مثل مشکلات جنسی، نگرانی‌های باروری، محدودیت‌های فیزیکی، نگرانی‌های مالی و حتی مرگ.

مطلب مرتبط : سرطان چگونه زندگی خانوادگی را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد؟

این مقاله توصیه‌های مؤثری در نحوۀ صحبت با همسرتان دربارۀ سرطان رو ارائه میده.

چگونه با همسرتان دربارۀ سرطان صحبت کنید؟

توی یه رابطه، سرطان زندگی هر دو نفر رو تغییر میده، پس هر دو طرف نیاز به حمایت دارن. در اینجا به نکاتی از جمله صحبت با همسر یا شریک زندگی‌تان دربارۀ سرطان، احساسی که در شما ایجاد میشه و تأثیرش بر رابطۀ مشترکتان می‌پردازیم.

• برای پیدا کردن گزینه‌های درمانی با یکدیگر همکاری کنید. چون فرد مبتلا به سرطان تصمیم نهایی رو دربارۀ نحوۀ درمان می‌گیره، اگه شریک زندگی این فرد بتونه گزینه‌های درمانی مختلف رو براش توضیح بده، کمک بزرگی بهش کرده. اگه همسر یا کسی که باهاش زندگی می‌کنین، مبتلا به سرطانه، از او بپرسین که چطوری می‌تونین در انتخاب گزینه‌های درمانی ازش حمایت کنین. یا اگه خودتون سرطان دارین، به این فکر کنین که همسرتان چطوری می‌تونه بهتون کمک کنه. برای مثال، شاید اون بتونه به شما در انجام تحقیقات آنلاین کمک کنه یا پرسش‌هایی رو تهیه کنه که از متخصص سرطان بپرسین. در صورت امکان، موقع ویزیت با همدیگه به مطب دکتر برین تا فرد مبتلا با دکتر صحبت کنه و شما حرف‌های پزشکش رو یادداشت کنین و مطالبی رو در طول این مکالمات مطرح کنین و بهشون بپردازین.
• زمانی برای صحبت کردن پیدا کنید. وقتی رو برای صحبت کردن انتخاب کنین که هیچ‌کدام دغدغۀ فکری نداشته باشین. سعی کنین یه موقعی باشه که هیچ‌کدام‌تان برای انجام کار دیگه‌ای عجله نداشته باشین. برخی از زوج‌ها فکر می‌کنن که برنامه‌ریزی و تعیین یه زمان مشخص روزانه یا هفتگی برای صحبت کردن، نتیجۀ خوبی داره.
• هر مطلبی که می‌خواهید راجع بهش حرف بزنید را تمرین یا یادداشت کنید. گاهی ممکنه صحبت کردن دربارۀ مطالب مورد نظر برای‌تان سخت باشه. شاید احساس کنین که آن‌طور که باید و شاید نمی‌تونین در مکالمات منظورتان را به طرف مقابل برسونین. برای جلوگیری از این امر، می‌تونین از قبل روی صحبتهاتون کار کنین و یادداشت بردارین تا چیزی رو از قلم نندازین. این کار می‌تونه در اولویت‌بندی ارزشهایتان مفید باشه و کمک کنه تا بزرگترین نگرانی‌هایتان را شناسایی کنین.
• نحوۀ حمایت همسرتان را به اشتراک بگذارید. هر دو نفر باید روش‌های مقابله با استرس رو به اشتراک بذارن و بعد فکر کنن که آیا در آن مکالمه خواسته‌های مشترکی داشتن یا نه. برای مثال، یکی از طرفین ممکنه سرطان رو مشکلی ببینه که باید حل بشه، ولی اون یکی نیاز به حمایت عاطفی و پذیرفته‌شدن داشته باشه.

8 تمرین تنفسی برای کاهش اضطراب و استرس و افزایش آرامش شما

• صادقانه دربارۀ احساسات مثبت یا منفی‌تان صحبت کنید. احساساتی مثل خشم، ترس، ناامیدی و رنجش واکنش‌های طبیعی به سرطان هستن. زوج ها اغلب دربارۀ این احساسات بحث نمی‌کنن چون می‌ترسن باعث رنجش همدیگه بشن. هر کسی ممکنه به خاطر داشتن افکار منفی احساس گناه کنه. ولی پنهان کردن احساسات باعث ایجاد فاصله بین دوطرف میشه، طوری‌که دیگه از هم حمایت نمی‌کنن و آرامش همدیگه رو هم بهم می‌ریزن. شاید شنیدن این موضوع که شریک زندگیتان احساس گناه می‌کنه یا غمگینه سخت باشه، اما روراست بودن دربارۀ احساساتتان به هر دوی شما کمک می‌کنه و مهم‌تر اینکه بیان احساسات، چه مثبت و چه منفی، شیوه‌ای مفیدی برای تخلیه عواطفه.
• به احساسات شریک زندگیتان احترام بگذارید. ممکنه احساس شما در زمان‌های مختلف با هم فرق داشته باشه. مهم اینه که بدون قضاوت به احساس همسرتان احترام بذارین. برای مثال، یکی از شما ممکنه احساس ترس داشته باشه و آن دیگری احساس امیدواری.

این مقاله میتونه بهتون در کنترل کردن احساسات کمک کنه: احساس چیست؟ 33 احساس مختلف، معنی انواع احساسات 

• دربارۀ موضوعاتی غیر از سرطان صحبت کنید. لازم نیست که مدام دربارۀ سرطان حرف بزنین. حواستان باشه که حالا هم می‌تونین به همان روال گذشته، یعنی قبل از تشخیص سرطان، با همدیگه راجع به موضوع‌های مورد علاقه‌تان گپ بزنین.

• برای کنارآمدن با سرطان از زبان طنز و شوخی استفاده کنید. خنده و شوخی به خیلی از افراد کمک می‌کنه تا با بیماری سرطان کنار بیاین و یکجوری اون رو بپذیرن. با هم شوخی کردن و خندیدن، برای داشتن ارتباط صمیمی و کاهش استرس مهمه.

بیشتر بخوانید: 10 تفاوت افراد با استرس کمتر و افرادی که استرس بیشتری دارن!

• اگر شما کسی هستید که سرطان دارید، مهم است که خواسته‌هایتان را از همسرتان بخواهید. به این ترتیب، همسرتان دلگرمی و حمایتی که همون لحظه نیاز داره رو از شما می‌گیره، مثلاً:

• به همسرتان بگویید که از نظر جسمی و عاطفی چه احساسی دارید. درمیان گذاشتن احساس و عواطفتان به شریک زندگی شما کمک می‌کنه تا چالش‌ها و گرفتاری‌هایتان را بهتر متوجه بشه و فرصتی برای حمایت هرچه بهتر از شما رو ایجاد می‌کنه.
• حرفِ دلتان را راحت به شریکتان بگویید تا بتواند مشوق شما باشد و ازتون حمایت کند. شاید یه روز برای بیرون رفتن از خونه لازم باشه که یکی بهتون انگیزه بده و تشویقتون کنه. یه روز دیگه، شاید بخواین با خودتون تنها باشین و خلوت کنین. با گفتن بهترین راه حمایتِ خانواده یا همسرتان از شما، هرچیزی رو که احتیاج دارین به‌دست میارین و شریک زندگیتان مجبور نیست حدس بزنه یا فکر کنه که برای اینکه تکیه‌گاه شما باشه چی‌کار باید انجام بده.

نکات کلی برقراری ارتباط برای فردی که خودش یا همسرش مبتلا به سرطان است:

ارتباط خوب با همسر یا شریک زندگیتان وقتی ممکنه که دربارۀ افکار و احساساتی که دارین رک و بی‌پرده صحبت کنین. یعنی به اشتراک گذاشتن تجربه، گوش دادن به صحبت‌های همسر و پذیرفتن افکار و احساسات او بدون انتقاد یا سرزنش کردن. داشتن ارتباطی خوب و صمیمی برای هیچ‌کس ساده نیست و همیشه هم به‌طور طبیعی به وجود نمیاد. نیاز به تمرین و تلاش زیادی داره.

بیشتر بخوانیم :آدم امن زندگی کیست و چگونه می‌توان به رابطه امن رسید؟

چند نکته برای داشتن ارتباط خوب:

• گوش دادن فعال را تمرین کنید. گوش دادن فعال یعنی به جای اینکه از قبل دربارۀ هرچیزی که قراره بگین، فکر کنین، روی درکِ بهتر حرف‌های شریک زندگیتان تمرکز کنین. برای مثال، هرآنچه که شریک زندگی‌تان گفته را از زبان خودتان بازگو کنین. بعد، برای اطمینان از درک دیدگاه همسرتان، نظرش رو بخواین.
• چیزی را بر مبنای حدس و گمان نگذارید. هرگز تصور نکنید که می‌دانید شریک زندگی‌تان به چه فکر می‌کند، چه احساسی دارد، یا بعداً چه خواهد گفت. اگر چیزی نامشخص و نامفهومه، از او بپرسین.
• از عبارات "من" استفاده کنید. از جملات "من" برای توصیف احساساتتان به جای سرزنش شریک زندگی خود استفاده کنین. مثلاً بهتره بگین: «وقتی با من به مطب دکتر نیومدی، ناراحت شدم». این جمله کمتر احتمال داره که طرف مقابل رو در حالت تدافعی قرار بده و شروع به بحث کنه.
• واضح حرفتان را بزنید. برای مثال، "آسیب دیدن" می‌تونه به معنی غمگین یا ناامیدی هم باشه. درخواست کردن، مؤثرتر از سرزنش کردن یا خجالت دادن شریک زندگیتان است. مثلاً، به جای اینکه بگین « خیلی شلخته هستی.» بگین «لطفاً جوراب‌هات رو این‌طرف و اون‌طرف ننداز."
• از لحن آزاردهنده بپرهیزید. سعی کنین در طول مکالماتتان از انتقاد، کنایه، و توهین خودداری کنین.
• آرامشتان را حفظ کنین. اگه عصبانی یا ناراحت هستین، با راهکارهایی مثل نفس عمیق کشیدن یا ترک اتاق برای استراحت، می‌تونین به پایان دادن اون شرایط کمک کنین.
• در گفتگو عجله نکنید. اگه تصمیم‌ دارین دربارۀ مطلب خاصی نظر بدین، بهتره صبور باشین و به شریک زندگیتان هم زمان بدین.
• به نوبت صحبت کنید. وقتی همسرتان داره صحبت می‌کنه، حرفش رو قطع نکنین. از این احساس مطمئن بشین که قبل از اتمام مکالمه، هردوی شما زمان کافی برای بیان احساساتتان دارین. ارتباط خوب یعنی همه چیز متقابل باشه. حرف‌هایتان را بزنین. وقتی نوبت به همسرتان رسید، شش‌دانگ حواستان را بهش بدین و کاملاً به حرفاش گوش کنین.
• هر بار روی یک موضوع تمرکز کنید. از مطرح کردن موضوعات دیگر یا بحث‌های قدیمی خودداری کنین.
• انتظار نداشته باشید که موضوعات دشوار را با یک جلسه گفتگو حل کنید. با هم به توافق برسین که توی یه وقت مناسب که هردو آرامش ذهنی دارین دربارۀ آن موضوع حساس صحبت کنین.
• با یک فرد بی‌طرف صحبت کنید. صحبت با یک فرد بی‌طرف، مثل مشاور خانواده، برای هر دوی شما مفیده. این شخص می‌تونه بهتون کمک کنه تا با دیدگاه‌های مختلف به موضوع نگاه کنین.

مشاوره برای افراد مبتلا به سرطان و شریک زندگیشان

اگه صحبت کردن با همسر یا شریک زندگیتان کار سختیه، شاید بخواین به فکر ملاقات با یه مشاور باشین. افردی مثل متخصصان سلامت روان، مددکاران اجتماعی سرطان‌شناس یا سایر متخصصان آموزش‌دیده در این حوزه. شاید تصمیم بگیرین که با همدیگه یا به‌طور جداگانه به مشاور مراجعه کنین. مشاوره در رفع مشکلات ارتباطی بهتون کمک می‌کنه و یادتون میده چطور از پسِ بحث‌های مشکل‌ساز بربیایین.

گروه‌های پشتیبانی از افراد مبتلا به سرطان هم گزینۀ خوبی هستن. این گروه‌ها محیطی رو برای آگاهی از تجربیات افراد دیگه در ارتباط با سرطان ایجا می‌کنن.

سؤالاتی که شاید بخواهید از تیم مراقبت‌های حمایتی و تسکینی بپرسید:

• اگه احساس غم، اضطراب یا ناراحتی دارم، با چه کسی می‌تونم صحبت کنم؟
• آیا منابعی برای حمایت و کمک به سرپرست خانواده وجود دارن؟
• آیا در این مرکز درمانی خدمات مشاوره‌ای برای بیماران و خانواده‌هایشان هست؟
• در صورت نیاز به خدمات مشاوره رایگان یا کم‌هزینه با چه کسی می‌تونم صحبت کنم؟