پذیرش خود با چند تمرین روزانه که این مسیر خود پذیری را هموار می کند.

در این مطلب می خوانیم:

• خودپذیری چیست؟
• پذیرش خود چگونه بر زندگی روزمره شما تأثیر می گذارد؟
• چه چیزی باعث پذیرش خود می شود؟
• نقل قول های خودپذیری
• عزت نفس در مقابل پذیرش خود
• سطح پذیرش خودم چقدر است؟
• 5 تمرین خودپذیری
• اجازه دهید خودپذیری رادیکال به شما قدرت دهد.

عدم پذیرش خود می تواند شما را در هر زمینه ای از زندگی عقب نگه دارد. این روی اعتماد به نفس شما تأثیر می گذارد و حتی می تواند مانع از رسیدن تان به پتانسیل کامل شود.

افرادی که خودپذیری بالایی دارند در برابر انتقاد انعطاف پذیرتر هستند. آنها درک می کنند که اشکالی ندارد که خودشان را بپذیرند و در عین حال برای بهبود مستمر خود تلاش کنند.
اما واقعاً خودپذیری چیست؟ و چرا برخی از مردم خودپذیرتر از دیگران هستند؟ چگونه می تواند به شما کمک کند، و چه کاری می توانید برای پرورش بیشتر پذیرش خود انجام دهید؟ بیایید بررسی کنیم.

خودپذیری چیست؟

پذیرش خود یعنی پذیرش خود و تمام ویژگی های شخصیتی دقیقاً همانطور که هستند. شما آنها را بدون توجه به مثبت یا منفی بودن آنها می پذیرید. که شامل تمامی ویژگی های جسمی و روحی می شود.
پذیرش خود به معنای تشخیص این است که ارزش شما فراتر از ویژگی ها و اعمال شخصی شماست. این گاهی اوقات به عنوان خودپذیری رادیکال شناخته می شود.

پذیرش خود به شما اعتماد به نفس بیشتری نسبت به خود می دهد و باعث می شود کمتر در برابر انتقاد آسیب پذیر باشید. این به معنای پذیرش عمیق و کامل هر جنبه از خود بدون قید و شرط و بدون استثنا است.

برای رسیدن به پذیرش خود، باید یاد بگیرید که بخش هایی از خود را که منفی یا نامطلوب می دانید بپذیرید.
همچنین مهم است که ویژگی ها و دستاوردهای مثبت خود را به رسمیت بشناسید و آنها را جشن بگیرید. مرور اهداف و پیشرفت تان در آنها نقاط قوت تان را به شما یادآوری می کند.
به همین دلیل است که بسیاری از ما با پذیرش خود دست و پنجه نرم می کنیم. ما تمایل داریم قسمت هایی از خود را که غیرقابل قبول می دانیم پنهان کنیم، غفلت کنیم و طرد کنیم. ما ترجیح می دهیم آنها را تغییر دهیم تا اینکه آنها را بپذیریم.
اگرچه ممکن است غیرقابل تصور به نظر برسد، پذیرش کامل خود در واقع می تواند به ما کمک کند تا جنبه هایی از خودمان را تغییر دهیم که ممکن است کمتر به آنها علاقه داشته باشیم. آگاهی از محدودیت های خود اولین قدم در مسیر رشد فردی و نشانه هوش هیجانی است.
پذیرش خود فقط به معنای پذیرش ویژگی های منفی ما و دست کشیدن از تغییر آنها نیست.
برعکس، به این معناست که از نقاط ضعف خود آگاه باشیم بدون اینکه هیچ گونه وابستگی عاطفی به آنها داشته باشیم. این خودآگاهی می تواند به ما در بهبود رفتار و ایجاد عادات بهتر کمک کند.

پذیرش خود چگونه بر زندگی روزمره شما تأثیر می گذارد؟

تحقیقات نشان می‌دهد که پذیرش خود برای سلامت روان و رفاه کلی ضروری است. به نظر می رسد شواهد نشان دهنده ارتباط مستقیمی بین سطوح پایین پذیرش خود و بیماری روانی است.
اما راه های دیگری وجود دارد که پذیرش کم خود بر زندگی روزمره، کار، روابط و رفاه شما تأثیر می گذارد. در اینجا پنج مثال آورده شده است:

1. پذیرش خود به شما کمک می کند احساسات خود را کنترل کنید.

عدم پذیرش خود می تواند بر بخشی از مغز شما که مسئول کنترل احساسات است تأثیر بگذارد. این می تواند منجر به عدم تعادل ذهنی و طغیان های عاطفی در نتیجه افزایش اضطراب، استرس یا خشم شود.
عدم پذیرش خود ظرفیت شما را برای خوشبختی محدود می کند. همچنین بر سلامت روانی و عاطفی تأثیر می گذارد. شما را روی جنبه های منفی خود متمرکز می کند و این افکار منفی باعث ایجاد احساسات منفی می شوند.
در مقابل، سطوح بالای خودپذیری با احساسات مثبت بیشتر و رفاه روانی بیشتر مرتبط است. پذیرش خود می تواند خلق و خوی شما را تقویت کند و شما را در برابر اثرات استرس و افسردگی محافظت کند.

2. پذیرش خود به شما کمک می کند خود را ببخشید.

یادگیری پذیرش خود به شما کمک می کند کمتر از خود انتقاد کنید. این به شما کمک می کند دیدگاه مثبت، دلسوزانه و متعادل تری نسبت به خود ایجاد کنید.
به گفته دکتر سرینی پیلای از دانشکده پزشکی هاروارد، پذیرش و بخشش دست به دست هم می دهند. او می گوید ناتوانی در پذیرش و بخشیدن خود باعث می شود که به قسمت های مختلف تقسیم شویم.
این دو بخش، یکی که نیاز به بخشش دارد و دیگری که نیاز به بخشش ندارد و نیار به پذیرفتن دارد، با یکدیگر در تضاد هستند. خودپذیری می تواند به شما کمک کند شکاف بین آنها را پر کنید و به شما امکان می دهد اشتباهات خود را ببخشید و ادامه دهید.
این برای رفاه شما ضروری است، زیرا تمرکز در گذشته شما را در چرخه افکار و احساسات منفی نگه می دارد.

3. پذیرش خود به شما اعتماد به نفس بیشتری می دهد.

پذیرش خود می تواند به شما اعتماد بیشتری نسبت به خودتان بدهد. این به شما کمک می کند درک کنید که ویژگی های منفی درک شده شما، شما یا ارزش شما را تعیین نمی کند.
وقتی اعتماد به نفس دارید، به احتمال زیاد علی رغم ترس هایتان دست به اقدامی می زنید. در مقابل، عدم پذیرش خود می تواند شما را عقب نگه دارد و شما را از رفتن به دنبال رویاهایتان باز دارد.
پذیرش خود به شما کمک می کند تا متوجه شوید که شکست شما را تعریف نمی کند و همیشه یک فرصت یادگیری در مسیر موفقیت است.
همچنین اعتماد به نفس می تواند به شما استقلال بیشتری بدهد. به شما اجازه می دهد بدون نیاز به تایید دیگران برای خود تصمیم بگیرید.

4. پذیرش خود منجر به شفقت به خود می شود.

به گفته کریستین نف محقق شفقت به خود، شفقت به خود برای سلامت روانی و عاطفی ما مهمتر از عزت نفس است.
او شفقت به خود را اینگونه توصیف می‌کند که «همان مهربانی و مراقبتی را که به یک دوست خوب می‌کنید به خودتان بدهید». و هرکسی که تلاش می کند خود را بپذیرد، قبول خواهد کرد که ما بدترین دشمنان خودمان هستیم.
پرورش شفقت به خود می تواند به شما کمک کند در هنگام شکست با خود مهربان تر باشید و در مقابل شکست ها مقاوم تر شوید.

5. پذیرش خود به شما کمک می کند خودتان باشید.

وقتی خود را قبول ندارید، دائماً سعی می کنید خود واقعی تان را پنهان، سانسور یا سرکوب کنید. این می تواند شما را دچار احساس خستگی کند.
خودپذیری می‌تواند به شما کمک کند بدون نگرانی درباره قضاوت دیگران در مورد خود، واقعی‌تر ظاهر شوید. اساساً، وقتی خودتان را بپذیرید، احساس آزادی می کنید تا کاملا خودتان باشید.
چه چیزی باعث پذیرش خود می شود؟
برخی افراد به طور طبیعی خودپذیرتر از دیگران هستند. آیا تا به حال فکر کرده اید که چرا اینطور است؟ این به این دلیل است که تجربیات دوران کودکی ما بر سطح پذیرش خود در بزرگسالی تأثیر می گذارد.
والدین یا مراقبان ما اولین کسانی هستند که به ما می آموزند که کدام جنبه از ما قابل قبول است و کدام جنبه قابل قبول نیست.
در کودکی، ما یاد می‌گیریم که فقط بخش‌هایی از خود را بپذیریم که آن‌ها قابل قبول می‌دانند. ما قسمت های دیگر خود را اشتباه می دانیم و آنها را رد و سرکوب می کنیم و سعی می کنیم آنها را پنهان کنیم.
اما مشکل اینجاست که این قضاوت ها خودسرانه است. آنها به ارزش ها و اولویت های والدین یا مراقبان شما بستگی دارند.
مثلاً در خانواده های مختلف احساسات مختلف قابل قبول تلقی می شود. اگر در خانواده‌ای بزرگ شده‌اید که عصبانیت در آن غیرقابل قبول است، ممکن است نتوانید بخش‌هایی از خود را که احساس خشم یا عصبانیت می‌کند، بپذیرید.
سبک فرزندپروری نیز در سطوح خودپذیری شما نقش دارد. کودکان هر انتقادی را که والدین از آنها وارد می کنند پذیرفته و آنها را به عنوان حقیقت می پذیرند.
بنابراین اگر والدین شما بسیار انتقادی یا خواستار بودند، صدای منتقد درونی شما نیز احتمالا قوی خواهد بود و همچنین ممکن است ترس از شکست داشته باشید. از سوی دیگر، آنهایی که والدین دلسوزتری دارند تمایل دارند نسبت به خود شفقت بیشتری نشان دهند.
کودکان همچنین نمی دانند که چگونه بین رفتارشان و خودشان تمایز قائل شوند. آنها فکر می کنند که اگر رفتار آنها غیرقابل قبول است، به این معنی است که آنها نیز غیرقابل قبول هستند.
بنابراین، افرادی که والدینشان انتقادی بودند، بیشتر با پذیرش خود دست و پنجه نرم می کنند. افرادی که والدینشان مثبت‌تر و مؤیدتر بودند، به احتمال زیاد سطوح بالاتری از خودپذیری دارند.

نقل قول های خودپذیری

بنابراین اکنون می دانید که چرا خودپذیری مهم است. اما فقط حرف ما را قبول نکنید. ما برخی از الهام‌بخش‌ترین نقل قول‌های خودپذیری را از برخی از رهبران فکری مورد علاقه‌مان گردآوری کرده‌ایم.
آنها را در جایی ذخیره کنید و هر زمان که در سفر خودپذیری خود به کمی الهام نیاز داشتید به آنها مراجعه کنید.
«از آنجا که تعلق واقعی تنها زمانی اتفاق می‌افتد که ما خود واقعی و ناقص خود را به جهان معرفی کنیم، احساس تعلق ما هرگز نمی‌تواند از سطح پذیرش خود بیشتر باشد.» برنه براون، محقق
"شما می توانید در سراسر جهان به دنبال کسی بگردید که بیش از شما سزاوار عشق و محبت شما باشد و آن شخص را در هیچ کجا نمی توان یافت. شما، خودتان، به اندازه هر کس در کل جهان، لایق عشق و محبت خود هستید.» شارون سالزبرگ، نویسنده

«از آنجایی که شخصی که به خود ایمان دارد، سعی نمی‌کند دیگران را متقاعد کند. چون آدم از خودش راضی است، نیازی به تایید دیگران ندارد. چون آدم خودش را می‌پذیرد، تمام دنیا او را می‌پذیرند.» لائوتسه، فیلسوف

«نمی‌دانم که حتی امروز ادامه می‌دهم یا نه، و همیشه خودم را دوست دارم. اما کاری که سالها پیش یاد گرفتم این بود که خودم را ببخشم. برای هر انسانی بسیار مهم است که خودش را ببخشد زیرا اگر زندگی کنید، مرتکب اشتباه خواهید شد پس اشتباه نکردن اجتناب ناپذیر است. اما وقتی زندگی کردی و اشتباه کردی، خودت را ببخش و بگو: "خب، اگر بهتر می دانستم، بهتر انجام می دادم." مایا آنجلو، شاعر و فعال

"اغلب، این نیست که تبدیل به یک فرد جدید شوید، بلکه تبدیل شدن به فردی است که قرار بود باشید و هستید و بوده اید، اما نمی دانید چگونه باشید." هیث ال. باکمستر، نویسنده

"یک نقاشی باشکوه، زیبا، فوق العاده در مقابل شما وجود دارد! پیچیده، دقیق، پر از فداکاری و عشق است! رنگ ها شبیه هیچ چیز دیگری نیستند، شنا می کنند و می پرند، چکه می کنند و زینت می دهند! و با این حال شما انتخاب می کنید که چشمان خود را به مگس کوچکی که روی آن فرود آمده است خیره کنید! چرا چنین کاری می کنی؟» جوی بل، نویسنده

عزت نفس در مقابل پذیرش خود

پذیرش خود را با عزت نفس اشتباه نگیرید، اگرچه مردم اغلب این دو اصطلاح را به جای یکدیگر به کار می برند.
عزت نفس ناشی از ارزیابی نقاط قوت ما در مقایسه با دیگران در جنبه های مختلف زندگی است. این شامل:

• سلامتی و تندرستی
• پول
• زیبایی
• استحکام و قدرت
• موفقیت
• توانایی ها و مهارت ها
• اخلاق و اعتقادات

عزت نفس بر اساس ارزش و عزت نفس ما است. بنابراین، نف استدلال می کند که ما را تشویق کند تا جنبه های منفی خود را نادیده بگیریم یا تحریف کنیم.
او می گوید که تأکید بیش از حد بر عزت نفس بالا می تواند منجر به رفتارهای خودخواهانه، سمی یا خودشیفته شود تا احساس بهتری داشته باشیم.
عزت نفس نیز ضعیف است زیرا به رفتار و دستاوردهای ما بستگی دارد. تکیه بر عزت نفس به تنهایی می تواند پذیرش شکست را دشوارتر کند.

پذیرش خود پیچیده تر و جامع تر از عزت نفس است. هر جنبه ای از خودمان را در بر می گیرد و به ما امکان می دهد خودمان را همان گونه که واقعا هستیم، فراتر از دستاوردهای بیرونی خود ببینیم.

با این حال، عزت نفس پایین نیز می تواند مشکل ساز باشد. پرورش خودپذیری می‌تواند به شما کمک کند تا عزت نفس دقیق‌تر و پایدارتری را تا سطوح سالم ایجاد کنید. دانستن و پذیرش تمام بخش های خود می تواند به شما کمک کند تا از قضاوت کردن و بیش از حد انتقادی نسبت به خودتان دست بردارید.
عزت نفس بسته به شرایط بیرونی در معرض تغییر است. اما خودپذیری طولانی مدت است زیرا به آنچه در زندگی شما اتفاق می افتد بستگی ندارد.
پذیرش خود می تواند به شما کمک کند حتی زمانی که همه چیز اشتباه است، شفقت به خود داشته باشید. این می تواند به شما کمک کند دیدگاهی متعادل و عینی نسبت به خود به عنوان یک شخص داشته باشید.
به گفته نف، مزیت شفقت به خود این است که برای اینکه احساس خوبی نسبت به خود داشته باشید، نیازی به احساس بهتر از سمت دیگران ندارید. این بر خلاف عزت نفس است که مبتنی بر مقایسه است.
بنابراین وقتی همه چیز خوب پیش می رود، عزت نفس می تواند به شما یک تقویت لحظه ای بدهد. اما خودپذیری و شفقت شما را از نیاز به مقایسه خود با دیگران رها می کند.

پذیرش خود، شادی و رضایتی را برای شما به ارمغان می آورد که مستقل از عوامل بیرونی است.

سطح پذیرش خودم چقدر است؟

احتمالاً از قبل می‌دانید که سطح پذیرش خودتان بالا است یا پایین. اما برای ایده گرفتن، به دوران کودکی خود فکر کنید.
آیا والدین یا مراقبان اصلی شما منفی و انتقادی بودند؟ آیا آنها انتقادات خود را به جای رفتار شما بر شما به عنوان یک شخص متمرکز کردند؟
اگر پاسخ شما به این سؤالات مثبت است، به احتمال زیاد میزان پذیرش شما کم است.
در زیر لیستی از نشانه هایی وجود دارد که نشان می دهد شما ممکن است خود را قبول نداشته باشید:

• شما در تصدیق و صحبت در مورد شکست ها، ضعف ها و ویژگی های منفی خود مشکل دارید.
• شما فاقد عشق به خود هستید و میل عمیقی دارید که فردی غیر از آنچه هستید باشید.
• نگاه شما به زندگی بدون دلیل خاصی منفی است.
• شما تمایل دارید که نسبت به خودتان بیش از حد انتقاد کنید و از هویت خود مطمئن نباشید.

اگر به طور مرتب یک یا چند مورد از این نشانه ها را تجربه می کنید، احتمالاً خودپذیری پایینی دارید.

 

مدیتیشن و سایر تمرین‌های تمرکز حواس می‌تواند به شما در ایجاد پذیرش خود در طول زمان کمک کند. این به نوبه خود، بهتر زیستن ذهنی و عاطفی شما را بهبود می بخشد.
بیایید نگاهی به پنج تمرینی بیندازیم که می توانید روزانه برای ایجاد پذیرش خود انجام دهید.

5 تمرین خودپذیری

پذیرش واقعی خود فقط یک شبه اتفاق نمی افتد. تمرین روزانه و مراقبت از خود می تواند به شما در افزایش تدریجی سطح پذیرش خود در طول زمان کمک کند.
این تمرین های خودپذیری به شما یاد می دهد که چگونه هر روز عشق به خود و پذیرش خود را تمرین کنید:

1. شکرگزاری را تمرین کنید.

هر روز سه تا پنج موردی که به خاطر آنها سپاسگزار هستید را یادداشت کنید. این می تواند در ابتدا چالش برانگیز به نظر برسد، به خصوص زمانی که عادت ذهنی تمرکز بر موارد منفی دارید.
اما تمرین شکرگزاری هر روز می‌تواند به شما کمک کند مغزتان را دوباره آموزش دهید تا روی چیزهای مثبت تمرکز کند.
به دنبال خطوط نقره ای هر موقعیت به ظاهر منفی باشید. اگر در کاری شکست خوردید، به خاطر درس هایی که آموخته اید سپاسگزار باشید. به دنبال چیزهایی در مورد عیب های درک شده خود نیز باشید تا از آنها سپاسگزار باشید.

2. افکار منفی خود را مجدداً تنظیم کنید.

باورهای منفی صدای منتقد درونی شماست. آنها باعث رنج زیادی می شوند و شما را از رسیدن به خودپذیری بی قید و شرط باز می دارند.
با یادداشت کردن باورهای منفی خود در مورد خود، آنها را مجدداً تنظیم کنید. به عنوان مثال، اگر فکر می کنید برای کاری که در گذشته انجام داده اید، فرد بدی هستید، آن را یادداشت کنید.
هنگامی که فهرست خود را نوشتید، هر عقیده را مرور کنید و آن را مجدداً تنظیم کنید. با به چالش کشیدن هر جمله با پرسیدن از خود شروع کنید: "آیا این درست است؟"
سپس، هر عبارت را با خود گفتاری مثبت بیشتری جایگزین کنید. به عنوان مثال: "من آدم خوبی هستم، اما انسان هستم، بنابراین گاهی اوقات اشتباه می کنم."

3. سیستم حمایتی و پشتیبانی خود را انتخاب کنید.

فهرستی از افرادی که بیشترین زمان را با آنها می گذرانید تهیه کنید. به نحوه صحبت آنها با شما فکر کنید آیا آنها بیشتر مثبت هستند یا منفی؟
کسانی که عمدتا منفی هستند را شناسایی کنید و از خود بپرسید که آیا می توان زمان کمتری را با آنها سپری کرد؟ شاید حتی بتوانید آنها را به طور کامل از زندگی خود حذف کنید.
این همیشه امکان پذیر نیست، مثلاً در مورد یکی از اعضای نزدیک خانواده. اما سعی کنید تا حد امکان افراد منفی را از زندگی خود حذف کنید. اطراف خود را با افراد مثبتی احاطه کنید که از شما قدردانی می کنند و شما را بالا می برند.

4. مدیتیشن

یک تمرین مدیتیشن منظم می تواند به شما کمک کند از خودگویی منفی خود جدا شوید. این می تواند خلق و خوی شما را بهبود بخشد و به احساسات مثبت بیشتری منجر شود.
هدف مدیتیشن آگاه شدن از آن افکار، مشاهده آنها بدون همذات پنداری با آنهاست.
تمرینات ذهن آگاهی، مانند مدیتیشن، بهزیستی روانی را افزایش می دهد و آرامش درونی را تقویت می کند. این به شما کمک می کند انتقاد از خود را کاهش دهید و تصویر خود را بهبود بخشید.

5. خودتان را ببخشید.

بخشش برای اشتباهات و پشیمانی های گذشته گامی اساسی به سوی پذیرش خود است.

از این تمرین خودبخشی برای غلبه بر اشتباهات گذشته استفاده کنید. این به شما یادآوری می کند که شما فقط یک انسان هستید و بهترین کاری را که می توانستید انجام دادید. این به شما کمک می کند پشیمانی را رها کنید و ادامه دهید.
به موقعیت، عمل یا اشتباهی فکر کنید که دوست دارید خود را به خاطر آن ببخشید. هر گونه قضاوت از خود را در رابطه با آن موقعیت شناسایی کنید و آنها را یادداشت کنید.

برای مثال، ممکن است بنویسید: "من نباید X را انجام می دادم. من خیلی احمق هستم."
بعد، خودتان را به خاطر این باور ببخشید. چیزی مانند این را بنویسید: «من خودم را می بخشم که به خاطر آن فکر می کنم احمق هستم. حقیقت…” و جای خالی را پر کنید.
به آنچه ممکن است یک دوست دلسوز به شما بگوید فکر کنید. این می تواند چیزی شبیه به این باشد: "من استرس داشتم زیرا ..." یا "آزار می دیدم و تصمیم بدی گرفتم."
اجازه دهید خودپذیری رادیکال به شما قدرت دهد.
پذیرفتن خود، قدم گذاشتن در قدرت خود است. وقتی پذیرش خود را پرورش می دهید، دیگر نیازی به جستجوی منابع خارجی اعتبار ندارید. آموختن اینکه چگونه خود را بپذیرید، پله ای برای مراقبت از سلامت روانی خود نیز است.
شما مطمئن می شوید که چه کسی هستید و یاد می گیرید که هم مالک نقاط قوت و هم ضعف های خود باشید.
کار با یک مربی یک راه بسیار موثر برای ایجاد پذیرش خود است. مربیان منوباز می توانند در مسیر متعادل کردن چرخ زندگی در کنار شما باشند.